Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1904, Qupperneq 42

1 í)02
40
Orsakir hennar munu hafa verið þessar: Trésmiður sunnan úr Reykjavík álti að
leggja nýtt gólf í hús, sem stendur á saggasömum stað. Þegar hann var að rífa gamla
gólfið — sem var grautfúið — varð hann þess var, að vatnspollar með grænu, úldnu
vatni voru viðs vegar um grunninn undir gólfinu. Gaus upp úr því hinn mesti
ódaunn, og skýrði smiðurinn mér svo frá, að honum hefði oft legið við yfirliði, meðan
á verkinu stóð. Rúmum hálfum mánuði síðaf veiktist smiðurinn, og' var mín vitjað
til hans á 3. degi. Ég var í fyrstu í vafa um, hvað að honum gengi, svo einkennilega
hagaði veikin sér. En eftir að hafa fylgt veikinni i nokkra daga og mælt hitann á
ákveðnum tímum, komst ég að raun um, að hér var um væga taugaveiki að ræða. Að-
varaði ég' þá þegar húsbændur að viðhafa alla varúð, bannaði þeim að hafa óþarfar
samgöngur við aðra og öðrum við þá. Eftir að maðurinn hafði legið þannig í 7 daga,
án ]>ess að verulegur bati væri kominn, létu húsbændur sækja hómöopata. Kom hann
samdægurs, og' var svo sem ekki lengi að diagnosticera. Kvað hann veikina ekki vera
taugaveiki, heldur nýrnabólgu!! Skildi hann mörg glös eftir hjá manninum, og áttu
])au að gera hann heilbrigðan á stuttum tíma. Nokkrum dögum síðar var mín vitjað
aftur, og kvaðst þá maðurinn hafa ætlað að klárast af meðölum homöopatans. Hafði
honum hnignað að miklum mun. En það er frá húsbændum að segja, að þeir þótt-
ust hafa himin höndum tekið, er homöopatinn gaf Jieim sinn úrskurð, og fengu sér ann-
an mann þegar í stað til að halda áfram verki smiðsins — mann, sem ég' hafði áður
alvarlega varað við að ráða sig' þang'að sökum veikinnar. Smiðurinn var orðinn albata
að tæpum 4 vikurn liðnum. Hér um bil hálfum mánuði síðar lagðist kona húsbónd-
ans, sem stundað hafði smiðinn, og lagðist veikin allþungt á hana. Átti hún í henni
fullar 6 vikur. Aðrir tóku ekki sóttina á Jæssu heimili. Aftur á móti bar millibils-
smiður sá, er fenginn var, veikina á heimili sitt. Lagðist þar dóttir hans, 7 ára. Hún
lá í 4% viku, en fremur var veikin væg.
Borgarfjarðarhérað: Taugaveiki kom fyrir á 2 bæjum. Fyrst kom hún upp á Há-
reksstöðum í Norðurárdal, og veiktust þar 4. Mér er ókunnugt um upptök veikinnar
á þessum bæ. Veikin var þar væg og breiddist ekki vit þaðan, enda sóttvarnir við-
hafðar og' sótthreinsun. í júlímánuði veiktist unglingspiltur á Grund í Skorradal
nokkru eftir að bærinn þar var rifinn. Á bæ þessum hefur áður gegnið illkynjuð
taugaveiki, og' sterkur grunur hefur á því legið, að fleiri afbæjannenn, sem þar hafa
verið um tíma, hafi smitazt einmitt þar.
Ólafsvíkurhérað: Taugaveiki fékk 1 sjúklingur i marzmánuði. Var hann einangr-
aður, lá rúmfastur i 3 vikur, fremur væg't haldinn. Þess skal getið, að einmitt í því
húsi, er sjúklingurinn átti heima í, hefur taugaveiki gosið upp oftar en einu sinni
áður, og eru því líkindi til, að typhusbacterían þróist þar og haldist við, þrátt fyrir
itrekaðar sótthreinsanir.
Barðastrandarhérað: Á taugaveiki, sem virðist vera hér Iandlæg, hefur horið
nokkuð, einkum í júlímánuði. Þá lágu S manns á sama heimili, en enginn dó.
ísafjarðarhérað: Taugaveiki kom dreift fyrir í flestum mánuðum ársins. Lítur
helzt út fyrir, að taugaveiki sé hér orðin landlæg i kaupstaðnum, í Bolungarvík og í
Álftafirði, þ. e. alls staðar þar sem fólksflest er.
Hornafjarðarliérað: Taugaveiki kom upp á einum bæ á Mýrum og var mjög ill-
kynjuð. Ég bannaði þegar allar samgöngur við bæinn og gaf út almennar varúðar-