Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1904, Blaðsíða 44

1902
42
Seyðisfíarðarhérað: Blóðkreppusóttina (dysenteria) er é“ nú helzt á að reyna að
greina frá almennri cholerine og cat. intest. acut., þótt ég slengdi því saiuan í skýrsl-
unni um landfarsóttir fyrir 1901. Ég er á þeirri skoðun, að hér sé innlend dysente-
ria, sem stundum verður allskæð og er talsvert eða jafnvel mjög næm. Hún varð
skæðust hér í bænum í september. 1 fullorðinn sjúklingur dó. Börn fá veikina
sjaldan.
Reijðarfjarðarhérað: Af landfarsóttum skal ég minnast lítið eitt á cholerine eða
jiann sjúkdóm, sein ég kalla svo. Hann kemur fyrir alla mánuði ársins, þótt mest
heri á honum haust og' vor. Ég hef oft verið í miklum vafa um, hvað ég ætti að skíra
þennan sjúkdóm, því að í sama faraldri geta komið fyrir tilfelli með mjög svæsnum
dysenterieinkennum og svo önnur, þar sem lítið eða ekkert ber á þeim. Auðsjáan-
lega er þetta þó sami sjúkdómurinn, því að hin léttari og' örðugri tilfeliin eru vana-
lega á dreif. Ég hef að minnsta kosti alltaf látið þessi sjúkdómstilfelli hlíta sama
nafni. í ár hefur þessi sjúkdómur lagzt miklu þyngra á menn en að undanförnu, og
þau tilfellin miklu fleiri, sem nú hefur sýnzt mátt reikna til dysenteria. Hefur það
koinið mér á þá skoðun, að réttara muni vera að kalla sjúkdóminn því nafni, og hel
ásett mér að gera það framvegis. í þessari skýrslu held ég þó nafninu cholerine, af
því að ég hef bókfært sjúkdóminn með því nafni.
Fáskrúðsfjarðarhérað: Eins og síðastliðið ár hafa einnig verið inikil brögð að
veiki þessari þetta ár, alls 83 sjúklingar, af þeim dánir 2. En þar sem sóttin hefur
tekið menn misþungt, má gera ráð fyrir, að ca. helmingi fleiri muni hafa fengið hana,
en vitjað hafa læknis, eða ca. 10—12% af héraðsbúum.
Vestmannaeijjahérað: Af garnakvefi veiktust 14 sjúklingar 3 fyrstu mánuði árs-
ins, en svo hvarf það með öllu. Þess skal getið, að því fylgdi enn blóðsótt á flestum.
Auk þess var vægur niðurgangur við og við að stinga sér niður, alls 9 tilfelli.
9. Barnsfararsótt (febris puerpcralis).
20 konur voru skráðar i 10 héruðum, og eru þær tölur svipaðar og árið áður.
Flestar sýktust í Skipaskagahéraði, 4 alls, þar af 3 hjá söinu yfirsetukonunni. Þrjózk-
aðist hún við að hlýðnast fyrirmælum héraðslæknis um sótthreinsun á sér o. fl, er
hann lagði fyrir hana, og varð á endanum að hrökklast úr yfirsetukonustöðunni,
enda var fólk orðið hrætt við að nota hana.
10. Heimakoma (ervsipelas).
Hún var nær þriðjungi tíðari en árið áður (110, þá 80) og mun skæðari, því að
5 dóu, sem læknar vissu um, en aðeins 1 árið áður. Hennar er þó að litlu getið í aðal-
skýrslum lækna, og eiginlega ekki, svo að teljandi sé, nema í aðalskýrslu úr Horna-
fjarðarhéraði. Þar segir svo: Á einum bæ dó bóndinn úr mjög illkynjaðri heima-
komu, erysipelas faciei, sem stafaði frá skurðsári á hvirflinum, er hann hafði van-
rækt, en þó þvegið upp úr vatni úr óhreinlegum brunni,
11. Gigtsótt (febris rbeumatica).
Hún var nokkru tíðari en árið áður. Voru alls skráðir 93 (73 árið áður) í 28 hér-
• uðum, flestir í Akureyrarhéraði (11), Höfðahverfishéraði (10) og Reykjavík (8), en