Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1904, Qupperneq 46

1902
44
staðahreppi í haust og' á sumt garaalt fólk, en allir lifðu samt af, sem fengu hana, og
ekki breiddist hún til rnuna út úr hreppnum.
Ólafsvíkurhérað: Bronchitis i ýmsum myndum gerði vart við sig alla mánuði
ársins. Sérstaklega ber að geta þess, að óvenjulega mikið bar á bronchitis capillaris.
Af þeirri veiki sýldust 25 börn, þar af 21 í ágúst og september.
Dalahérað: Mest bar á bronchitis frá apríl—októbermánaðarloka. í sumarmán-
uðunum líktist hún mjög inflúenzu, og veiktust allir á mjög mörguin bæjum, en víða
var hún þyngst í börnum og gamahnennum. Þeir, sem til mín leituðu, voru alls 03,
og' sá ég meira en helming þeirra. Ur veikinni dóu 6. Voru 3 af þeim börn á 1. ári.
ísafjarðarhérað: Af þessari veiki eru tilfærð 165 tilfelli, sem læknis var vitjað
til. Framan af árinu var þetta vanaleg bronchitis, en þegar voraði og — að því er
mér virtist — einkuin eftir að sunnlenzk fiskiskip fóru að koma hingað, urðu tilfellin
miklu alvarlegri og líktust mjög inflúenzu. Kvað mest að þessu í júlí, en i þeiin mán-
uði öndverðum flyklctust hingað sunnlenzk fiskiskip hópum saman í síldarleit. Voru
sumir af hásetunum í skipum þessuin veikir, þegar þeir komu hingað. Það, sem mest
bar á, var ekki eiginlega lungnakvefið, þó að það væri ætíð nokkuð, heldur einkuni
nervös, og á sumum gastro-intestinal sjúkdómseinkenni, einkum fullkomin prostra-
tion, en sótthiti svo sem enginn nema 2—3 daga. Hér lagðist veikin einkum á börn,
en þó fengu fullorðnir hana líka. Ég get ekki neitað því, að mér finnast þessi ein-
kenni likari inflúenzu en nokkrum öðrum sjúkdómi. Ég hef þó taiið þessi tilfelii undir
bronchitis, af því að ekki hefur verið siður að kalla neitt annað inflúenzu en það,
sem sannazt hefur um, að hingað hefur flutzt frá útlöndum.
Strandahérað: Mest bar á veikinni mánuðina maí—júlí, einkum þó í maí og júní,
og' setti ég' það að nokkru leyti í samband við hafísinn og hina köldu og umhleyp-
ingasömu veðráttu, sem honum fylgir allajafna. Veikin lagðist langtum meira á börn
en fullorðna, urðu sum þeirra allsjúk með töluverðum hita og brjóstþyngslum, en
batnaði þó fljótt. Enginn dó úr veikinni, það mér er kunnugt, nema barn eitt, 6 ára
gainalt, sem fékk bronchitis capillaris.
Akureyrarhérað: Fyrst gerði illkynjuð kvefsótt vart við sig i aprílmánuði hér i
bænum og grenndinni. Hún lagðist mjög þungt á börn og gamalmenni, og fengu
margir sjúklingarnir lungnabólgu, sem leiddi marga til bana. Kvefsótt þessi var mjög
einkennileg að því leyti, að henni fylgdi soghósti á sumum börnunum, svo að ég hef
hvað eftir annað verið í efa um, hvort ekki væri að ræða um kíghósta eða þá, að virki-
legur kíghósti gengi hér samfara kvefsótt. Þó að undarlegt sé, þori ég ekki að fullyrða
um þetta. Hvaðan veiki þessi hefur borizt inn í mitt hérað, er mér óljóst, en héðan
hefur hún breiðzt bæði austur og vestur, að minnsta kosti austur í Þingeyjarsýsluna.
Ég' hef ekki treyst mér til að halda uppi sóttvörnum gegn henni, þó að æskilegt hefði
það verið. A ahnennu kvefi hefur einnig borið töluvert, og nú um áramútin gekk það
víða í héraðinu.
Húsavikurhérað: Um saina leyti og kíghóslinn fluttist hingað, barst hingað kvef-
sótt allslæm, er gengur nú víða, og eru fáir, sem ekki verði eitthvað við hana varir.
Seijðisfjarðarhérað: Þetta ár var kvefið einkum þungt á börnum og verst í júní-
(og júlí-) mánuði, og fengu mörg börn pneumonia catarrhalis upp úr því. 3 börn dóu
af rúmum 30, sem læknis var vitjað til.