Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1953, Síða 170

1953
— 168 —
*
að krakkarnir verða rétthærri með
hverju ári, enda finnst sumum foreldr-
um það sjálfsagt að láta börnin ráða.
Vestmannaeyja. Víða ábótavant.
13. Meðferð þurfalinga.
Blönduós. Hana tel ég góða.
Vestmannaeyja. Góð, enda fram-
færsla létt hér.
14. Ferðalög héraðslækna og læknis-
aðgerðir utan sjúkrahúsa.
Ólafsvíkur. 293 tennur dregnar úr
105 manns. Skorið i fingurmein 145.
Skorið i tannkýli 2 sinnum. Skorið í
önnur kýli og ígerðir 295. Blásið í
eyra 6 sinnum. Lagðar á gipsumbúðir
3 sinnum, plástraumbúðir 8 sinnum.
Auk þess gert að öllum sárum, prim-
ært, alltaf með pensilíni, localt eða
systematiskt, í þar við eigandi tilfell-
uin.
Flateyjar. í opnum og lokuðum bát-
um eftir veðrum.
Flateyrar. Willy’s vagn keypti ég,
og kom hann hingað í september. Er
liægt að nota hann til sjúkraflutninga,
og hefur það komið sér vel. Mjög
greiðlega gekk að fá öll venjuleg leyfi
með aðstoð frá Læknafélagi íslands.
Kaupverð 53—54 þúsund krónur.
Hvammstanga. Vegalengd læknis-
ferða samtals um 5000 km. Oftast farið
í bifreið, enda fara vegir batnandi, og
tíðarfar var hagstætt til ferðalaga.
Fékk nýjan bil í ársbyrjun, Willy’s
Station Waggon, með drifi á öllum
hjólum, hinn bezta grip, sem reynzt
hefur mjög vel.
Blönduós. Ekið í læknisferðum sam-
tals 5686 km. Ferðalög minni en ella
vegna búsetu læknis í Höfðakaupstað.
Eins og vant er, fór ég nokkrar ferðir
út úr héraðinu til aðstoðar við ná-
grannalækna eða til þess að fram-
kvæma skurðaðgerðir í forföllum
þeirra.
Hofsós. Allar ferðir farnar i jeppa-
bíl, nema 3, sem farnar voru í snjóbíl.
Kópaskers. Læknisferðir samtals
7276 km. 1 41 ferð var vegalengdin,
sem farin var, 100 km eða meira.
Næstum allar ferðir farnar á bíl.
Þórshafnar. Ferðir nær allar farnar
í bíl. Fyrrverandi héraðslæknir keypti
jeppann af hreppnum, en núverandi
héraðslæknir fékk leyfi fyrir sendi-
ferðajeppa.
Seyöisfj. Lítil sem engin ferðalög út <
úr kaupstaðnum, einstöku sinnum í
hreppinn, aldrei til Loðmundarfjarðar
á árinu.
15. Slysavarnir.
Borgarnes. Slysavarnadeild er í
Borgarnesi og hefur ýmis björgunar-
tæki. Voru þau áður geymd vestur á
Mýrum í vondri geymslu, en munu nú
varðveitt i góðu húsi hér. Þykir heppi-
legra að hafa tækin hér og æfa flokk
manna til þess að fara með þau, þar
sem nokkurt lið er saman komið á
einum stað. Vegir kvíslast líka héðan
niður að sjó víðs vegar um héraðið,
og því er greiðast að koma tækjum
liéðan á slysstað, sem fyrir kynni að
koma. Hins vegar örðugt vegna vatns-
falla og vegleysis að flytja tækin veru-
lega til eftir ströndinni, þangað sem
þeirra mætti vera þörf hverju sinni.
Búðardals. Slysavarnafélag var hér •
stofnað árið 1950. Fer heldur lítið
fyrir starfseminni. Keyptur var bjarg-
liringur og lína á bryggjuna, en hvort
tveggja er nú horfið.
Blönduós. Litlar hér. Þó er lifandi
félag í Höfðakaupstað, og annað hef-
ur verið tvistofnað hér á Blönduósi,
en mun þó vera með litlu lífsmarki.
Grenivíkur. Skipbrotsmannaskýlin í
héraðinu munu í lagi, nema skýlið á
Þönglabakka. Það kvað vera orðið
mjög hrörlegt, og veit ég ekki til, að
það hafi verið lagfært.
Kópaskers. Deildir úr Slysavarnar-
félagi íslands starfa á Raufarhöfn og
Kópaskeri. Á árinu keypti Kaupfélag
Norður-Þingeyinga á Kópaskeri björg-
unarbát með benzinvél. Áður hafði
aðeins verið til á staðnum einn opinn
vélbátur og hann notaður við skipa-
afgreiðslu. Var það mikið öryggisleysi
við þær erfiðu aðstæður, sem hér eru.
Þá fékk skipaafgreiðslan talstöð á ár- *
inu, svo að hún getur náð sambandi
við skip í nágrenninu, en áður var
það ekki hægt nema gegnum síma og