Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1953, Page 195
— 193 —
1953
rétt sé aS meta örorkuna úr því 30%
i 6 mánuði í framhaldi af fyrra mati
og 25% varanlega örorku.“
MáliO er lagt fyrir læknaráð
á þá leið,
að óskað er álits um eftirtalin atriði:
!• Hvort ilsig stefnanda sé sennileg
afleiðing af slysi því, er hann varð
fvrir hinn 9. janúar 1952.
2 Hver sé örorka stefnanda, þar með
talin framtíðarörorka hans, er telja
megi sennilega afleiðingu af nefndu
slysi.
Tillaga réttarmáladeildar um
Ályktun læknaráðs:
Ad 1: Já.
Ad2: Læknaráð fellst á örorkumat
..., starfandi læknis i Reykja-
vík, dags. 21. maí 1954.
Greinargerð og ályktunartillaga rétt-
armáladeildar, dags. 15. marz 1955,
staðfest af forseta og ritara 24. s. m.
sem álitsgerð og úrskurður læknaráðs.
Málsúrslit: Með dómi bæjarþings Reykja-
^íkur, kveðnum upp 4. júli 1955, var stefndi
díemdur til að greiða stefnanda kr. 30458.05
tneð 6% ársvöxtum frá 30. apríl 1953 til
greiðsludags og kr. 4600.00 í málskostnað.
X. , 20 ára, ..
Z., f. 31/5 '48
Y. , .. .nesi ..
4/1955.
Dómsmálaráðuneyti hefur með bréfi,
dags. 18. febrúar 1955, leitað umsagn-
ar læknaráðs í barnsfaðernismálinu:
X. gegn Y.
Málsatvik eru þessi:
Hinn 31. mai 1948 ól X., þá til heim-
ilis að ..., Reykjavík, f. ... 1928,
lifandi, fullburða sveinbarn að heim-
ili ..., Ijósmóður i Reykjavik.
Samkvæmt vottorði ljósmóður, dags.
23. september 1948, var barnið 3250 g
á þyngd og 50 cm á lengd. Barnið var
skírt Z.
Föður að barninu lýsti kærandi Y.,
nú til heimilis að ... á ...nesi.
Kærður hefur játað að liafa haft
samfarir við kærandi tvisvar til þrisv-
ar sinnum á tímabilinu 14.—20. ágúst
1947, en telur þó hugsanlegt, að það
hafi verið á timabilinu 21.—27. s. m.,
en telur hið fyrrnefnda þó líklegra.
Kærandi hefur eindregið neitað því
að hafa haft samfarir við aðra en
kærðan.
í málinu liggur fyrir vottorð Rann-
sóknarstofu háskólans, dags. 16. febr-
úar 1955, undirritað af prófessor Niels
Dungal, svohljóðandi:
„Blóðrannsókn i barnsfaðernismáli
X. var fyrst gerð hér þ. 13. febr. 1949.
Niðurstaðan af þeirri rannsókn varð
þessi:
Aðalfl. Undirfl.
0 MN
B MN
0 M
C D E c
+---------+
Samkvæmt þessari rannsókn var Y.
útilokaður frá faðerninu.
Rannsóknin var endurtekin þ. 21.
aPríl 1950, og varð niðurstaðan sú
sama. Loks var rannsóknin gerð á ný
P' 16. des. 1954. Niðurstaðan varð sú
sama og áður.
Það skal tekið fram, að í öll þrjú
sKiptin var auk blóðkornanna einnig
Prófað serum frá öllum þrem aðilum.
Serum X. og Y. agglutineraði ávallt
bæði A- og B-blóðkorn, en serum
barnsins ávallt A-blóðkorn, en ekki
G-blóðkorn.
í öll þrjú skiptin hefur því ótvírætt
sannazt, að barnið er B, en bæði móð-
ir og tilnefndur faðir 0, og hlýtur því
barnið að hafa B-eiginleikann frá föð-
ur sínum, sem getur ekki verið Y.“
Við meðferð málsins í réttarmála-
deild vék prófessor Niels Dungal sæti,
en í stað hans kom dr. med. Júlíus
Sigurjónsson, prófessor.
Málið er lagt fyrir læknaráð
á þá leið,
að óskað er umsagnar um, hvort barn
það, sem mál þetta er risið af, geti
25