Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1953, Qupperneq 196

1953
— 194 —
verið getið af lýstum barnsföður, svo
og, hvort líkur geti verið til þess, að
niðurstöður rannsókna, sem fram færu
erlendis á blóði málsaðila og barns,
kynnu að verða aðrar en þær, sem
orðið hafa hér á landi.
Tillaga réttarmáladeildar um
Ályktun læknaráðs:
Samkvæmt niðurstöðu rannsókna
u.m aðalblóðflokka málsaðila getur
umrætt barn ekki verið getið af lýst-
um barnsföður.
Læknaráð telur ekki ástæðu til að
ætla, að rannsóknir, sem fram færu
erlendis, mundu leiða til annarrar
niðurstöðu.
Greinargerð og ályktunartillaga rétt-
armáladeildar, dags. 26. marz 1955,
staðfest af forseta og ritara 16. apríl
s. á. sem álitsgerð og úrskurður lækna-
ráðs.
Málsúrslit: Sækjandi hefur ekki haldið
máli þessu úfram til dóms.
5/1955.
Dómsmálaráðuneyti hefur með bréfi,
dags. 1. marz 1955, samkvæmt úr-
skurði, kveðnum upp í Hæstarétti
23. febrúar s. á., leitað umsagnar
læknaráðs i hæstaréttarmálinu nr.
56/1954: Ákæruvaldið gegn R. H.
Málsalvik eru þessi
samkvæmt dómi sakadóms Reykjavík-
ur, uppkveðnum 11. marz 1954:
Með ákæruskjali útg. af dómsmála-
ráðherra 12. janúar 1954 og fram-
haldsálcæruskjali, er útgefið var 5.
marz s. á. til leiðréttingar hinu fyrra
ákæruskjali, er R. H., verkamaður,
. .. hér í bæ, ákærður fyrir eftirtalin
brot:
1) að eiga og hafa i vörzlum sínum
riffil af „Winchester-gerð“, einskota,
hlaupvídd 22, frá þvi á sumrinu 1953
og til 10. október s. á., án þess að
hafa fengið leyfi lögreglustjóra.
2) að neyta áfengis á Hótel Vik um
kvöldið föstudaginn 9. október 1953
og í Sjálfstæðishúsinu sama kvöld og
fram á aðfararnótt 10. október.
3) að hafa, er hann ók um bæinn
í leigubifreiðinni R 2... frá kl. rúm-
lega 01.00 til 01.40 aðfararnótt 10.
október 1953 og hafði í höndum riffil
þann, er um ræðir i 1. tölulið ákæru-
skjalsins, þrásinnis haft í frammi hót-
anir við bifreiðarstjórann, ..., og er
bifreiðarstjórinn ók eftir Pósthús-
stræti i átt til lögreglustöðvarinnar,
þrátt fyrir hótanir ákærða um, að
hann mundi skjóta bifreiðarstjórann,
ef hann færi ekki að skipun ákærða
um að beygja inn í Austurstræti, að
hafa hleypt skoti af rifflinum, er lenti
í höfði bifreiðarstjórans með þeim af-
leiðingum, að hann slasaðist verulega
og bifreiðin rann áfram stjórnlaust og
rakst i vegfaranda, .... er hlaut við
það mikil meiðsli.
4) að hlaða riffilinn aftur, er hann
hafði hlaupið inn í húsasund við Nýja
Bió, eftir að billinn var stöðvaður,
eins og áður greinir, og er hann kom
út úr sundinu að halda á byssunni
hlaðinni, spenntri og láréttri eða
þannig, að lilaupið visaði örlítið nið-
ur, og er ákærður hljóp yfir götuna
að Lækjartorgi, hljóp skotið úr henni,
en enginn varð fyrir þvi.
Geðheilbrigðisrannsókn fór fram á
ákærða, og framkvæmdi hana dr.
med. Helgi Tómasson yfirlæknir.
Skýrsla yfirlæknisins er dagsett 12.
nóvember 1953, og rekur hann þar
æviferil ákærða að nokkru og athug-
anir sinar á honum, en niðurlag
skýrslunnar er svohljóðandi:
„Við almenna likamlega skoðun er
ekkert sérstakt að finna. En með til-
liti til þess, hve alvarlegt brot manns-
ins er, og engin augljós sálsýkisfræði-
leg skýring á því, lét ég gera á hon-
um heilarit (elektroencephalogram).
Er umsögnin um það á þessa leið:
„Postcentralt er breytilegur alfa
rytmi 9—12 c/sek, 40—60 mikrovolt,
sem blokkerast vel af visuellum
stimuli. Temporalt, precentralt og
frontalt er talsvert af theta bylgjum
6—-7 c/sek, 40—50 mikrovolt. I þess-
um regionum er og nokkuð af hrað-
ari bylgjum, bæði alfa og beta bylgj-
um, en yfirleitt með lægri amplitúdu.
J