Morgunblaðið - 03.06.2021, Blaðsíða 57

MINNINGAR 57
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 3. JÚNÍ 2021
þegar þú hjálpaðir mér að koma
upp mínu fyrsta húsi. Þú kenndir
mér að ganga alltaf frá í eldhús-
inu áður en maður færi að gera
eitthvað annað. Þú kenndir mér
að ná árangri með því að styðja
mig. Þú kenndir mér að tjá mig
með því að hlusta. Og svona gæti
ég talið endalaust áfram því þú
kenndir mér á lífið með því að
leiðbeina mér í gegnum það. Takk
fyrir að þreytast aldrei á mér þeg-
ar þú lékst við mig, hjálpaðir mér
með heimavinnuna, keyrðir með
mér í æfingaakstri, fylgdir mér á
fótboltaleiki, sóttir mig í skólann,
spurðir hvernig ég hefði það og
nú síðast sóttir okkur litlu fjöl-
skylduna á fæðingardeildina. Allt
þetta daglega sem er mér svo
dýrmætt. Þú varst mér allt ásamt
hinum helmingnum okkar, henni
ömmu.
Lífið getur svo sannarlega ver-
ið ósanngjarnt, eins og það er
núna, og það er skrítið að takast á
við svona stórt og þungt verkefni
án þess að hafa þig innan handar.
Við verðum samt að halda áfram,
eins og þú hefðir viljað. Ég veit
líka að þú fylgir okkur áfram
hvert sem er, en ég vildi óska að
þú hefðir fengið lengri tíma á lífi
með okkur og Elmari Darra lang-
afastráknum þínum. Þú hlakkaðir
til að takast á við nýtt hlutverk
sem langafi og ég hlakkaði til að
sjá þig kenna honum allt sem þú
kenndir mér, en hann fær að
kynnast þér á annan hátt í stað-
inn.
Elsku amma, nú er afi farinn
frá okkur í bili og það er erfitt að
hugsa til þess að nú sé hann ekki
lengur hjá okkur hér. Mundu að
styrkur þinn er mikill þar sem þú
átt marga góða að og við fjöl-
skyldan stöndum saman. Amma,
ég elska þig af öllu hjarta, líkt og
afa, og ég geri mitt allra besta til
að halda jafn þétt utan um þig og
þið afi hafið alltaf haldið utan um
mig.
Elsku afi minn, ég kveð þig
með óbærilegum söknuði og
trega. Þú varst og verður alltaf
minn allra besti vinur.
Ég elska þig að eilífu.
Þín
Sara Björk.
Lífið stundum ósanngjarnt er,
hann afi minn alltof snemma fer.
Þessu erfitt er að trúa,
nú við skulum að ömmu hlúa.
Skrifa vil ég niður hvað afi var mér
kær,
yndislegur maður sem guð nú fær.
Dugnaðarmaður mikill, hann gerði svo
margt,
í fáum orðum get ég ekki nefnt það
allt.
Afi var góður, afi var klár,
söknuðurinn er mikill og söknuðurinn
er sár.
Við afi áttum góðar stundir saman
í öll þessi ár, það var nú gaman.
Í hjarta mínu alltaf verður hann
afi minn besti sem ég ann.
Á himnum hann dvelur nú,
nú líður honum vel, það er mín trú.
(Karen Birta Jónsdóttir)
Elsku afi minn. Þú hefur verið
fastur punktur í allri tilveru
minni. Ég mun aldrei geta sætt
mig við að nú sértu farinn og kom-
ir ekki aftur, en fyrir þig ætla ég
að halda lífinu áfram og læra að
lifa með þessu.
Það var alltaf gaman í kringum
þig, þú varst alltaf hress og til í
einhvern fíflagang. Þú varst mér
svo mikils virði og verður það allt-
af. Þið amma Þóranna hafið mót-
að mig að þeirri manneskju sem
ég er í dag og það er ég ævinlega
þakklát fyrir. Það er ekki annað
hægt að segja en ég hafi verið af-
skaplega heppin að alast upp hjá
ykkur og mömmu. Þið eruð því-
líkar fyrirmyndir í einu og öllu og
verðið það alltaf.
Afi, þú ert besti vinur minn,
hefur alltaf verið það og verður
það alltaf. Takk fyrir að kenna
mér á lífið með þolinmæði og ná-
kvæmni því ég veit að ég hef ekki
alltaf verið sú auðveldasta. Takk
fyrir að vera til staðar á öllum
stundum og hlusta á mig þegar ég
þurfti. Takk fyrir að hafa alltaf
trú á mér og síðast en ekki síst
takk fyrir að vera afi minn, ég
datt algjörlega í lukkupottinn
með þig og ömmu. Alveg sama
hvað, þá hafið þið alltaf staðið þétt
við bakið á mér eins og klettar.
Þegar ég lít til baka á allar
skemmtilegu stundirnar okkar
saman fæ ég hlýju í hjartað.
Það er fátt sem ég hef gert í líf-
inu án þess að gera það með þér
og ömmu Þórönnu. Ég tala nú
ekki um öll ferðalögin okkar,
hvort sem þau voru innan- eða ut-
anlands, það var alltaf jafn gaman
hjá okkur og þú varst stór partur
af því þar sem þú varst algjör
stuðpinni. Þú vaktir fjölmörg
áhugamál hjá mér, svo sem að
ferðast og veiða. Allar veiðiferð-
irnar okkar saman voru alltaf jafn
skemmtilegar og þá sérstaklega
þær í Veiðivötnum þar sem öll
fjölskyldan kom saman. Að sitja
niðri við vötnin með þér og spjalla
saman um allt og ekkert á meðan
beðið var eftir að fiskur myndi
bíta á. Þú veiddir alltaf stærstu
fiskana.
Nú er komið að kveðjustund,
alltof fljótt. Ég trúi að nú líði þér
vel, þú sért laus við óvin okkar og
vakir yfir okkur öllum.
Ég sakna þín meira með hverj-
um deginum sem líður og ég
hugsa til þín stanslaust.
Ég elska þig skilyrðislaust og
við sjáumst aftur þegar minn tími
er kominn.
Þín afastelpa,
Karen Birta.
Við hjónin viljum minnast Jóns
Finns með hlýju og þakklæti. Við
vorum svo heppin að sonur okkar
og yngsta dóttir þeirra hjóna
rugluðu saman reytum sínum og
eiga saman tvo gullmola sem
koma til með að sakna afa sárt, og
sagði Jón Tryggvi fjögurra ára
við mig um daginn: „Ég sakna svo
afa míns, hann er dáinn en verður
alltaf í hjarta mínu.“
Jón Finnur tók syni okkar sem
sínum eigin, sumarbústaðaferðir,
allar útilegurnar og veiðiferðirnar
fara í minningabankann og veit ég
að ýmislegt var brallað, og verður
hans sárt saknað í árlegum ferð-
um.
Þau hjón Jón Finnur og Þór-
anna voru einstaklega samheldin
með góða nærveru og alltaf stutt í
húmorinn og nutum við þess bæði
hér heima og erlendis.
Það er vandfundin samheldn-
ari fjölskylda og skarðið stórt og
bið ég guð að leiða þau í gegnum
þá erfiðu tíma sem eru fram und-
an og gefa þeim styrk.
Kærleikskveðjur,
Aðalbjörg (Alla) og Tryggvi.
Með ólýsanlegri sorg í hjarta
og söknuði kveðjum við hann Jón
Finn okkar, mág minn og svila.
Eftir stutta baráttu við veikindin
varð hann að játa sig sigraðan
þrátt fyrir baráttuhug eins og
alltaf. Það sem þetta kennir okk-
ur er að við skulum ekki taka líf-
inu sem sjálfsögðum hlut og muna
að njóta hvers dags sem við fáum
með okkar ástvinum og þeim sem
standa okkur næst.
Í raun var Jón Finnur okkur
sem bróðir frekar en mágur og
svili, enda kynntumst við mjög
snemma á lífsleiðinni og áttum
svo margar skemmtilegar sam-
verustundir í gegnum tíðina. Eðli-
lega fækkaði þeim með árunum
sem liðu enda allir meira upp-
teknir af börnum og barnabörn-
unum, en alltaf þegar við hittumst
var gaman og ekki spillti fyrir
hvað hann var uppátektarsamur
og bráðskemmtilegar, alltaf.
Hann var líka höfðingi heim að
sækja og gjafmildur með ein-
dæmum. Endalausir brandarar
og óvæntar uppákomur með til-
heyrandi búningum og skemmti-
legheitum var nokkuð sem hann
hafði unun af – alltaf til í allt sem
gæti glatt og gert lífið skemmti-
legra. Þegar svo brá við þá vant-
aði heldur ekki upp á hjálpsem-
ina, umhyggjusemina og aðstoð
við allt sem á þurfti að halda. Þeg-
ar hann kynntist Þórönnu systur
og kom inn í fjölskylduna var ég
sjálfur bara smágutti og hann
varla kominn með hár undir
hendur né annars staðar – reynd-
ar á höfðinu, svo ungur var hann.
Hann hefur því verið einn af okk-
ur alla tíð og þau Þóranna svo
samheldin að það er nánast ekki
talað um hann né Þórönnu systur
án þess að nefna þau í sömu
andrá. Þau voru óaðskiljanleg og
þannig sáum við þau alltaf sem
eitt.
Í gegnum tíðina höfum við átt
svo margar ógleymanlegar sam-
verustundir sem við erum óend-
anlega þakklát fyrir og metum
mikils. Vinnandi saman hjá pabba
í rafmagninu, í hestamennskunni
í Mosfellsbænum, sleppitúrar í
Landeyjarnar, veiðiferðir í Veiði-
vötn, bændaferðir til útlanda,
Krikahátíðar um verslunar-
mannahelgi, skötupartí í Tungu,
sumarbústaðaferðir m.a í Hella-
lund þeirra dásamlega, útilegur
hingað og þangað og endalausar
gleðistundir sem ylja um hjarta-
ræturnar og skilja eftir svo óend-
anlega margar góðar minningar
um elsku Jón Finn okkar.
Hann elskaði Ísland, var mjög
fróður um landið sitt og þekkti
nánast hverja þúfu enda voru þau
Þóranna systir dugleg að ferðast
saman – fyrst með börnin, síðan
barnabörnin og stundum, en
sjaldnast, ein. Það var jú ásókn í
að vera með þeim og þau svo ótrú-
lega vinmörg. Jón Finnur þekkti
nánast alla. Ef maður var að velta
því fyrir sér hver einhver var þá
var nánast undantekningarlaust
að hann þekkti viðkomandi eða
forfeður hans eða vini hans eða
eitthvert skyldmenni. Jón Finnur
var einstakur og engum líkur.
Elsku Þóranna systir og fjöl-
skyldan öll, missir ykkar er mikill
og ótímabær. Það að Jón Finnur
okkar sé farinn frá okkur segir
okkur hvað lífið getur verið ótrú-
lega ósanngjarnt. Því miður get-
um við ekki breytt því en það
besta sem við getum gert er að
minnast allra góðu stundanna
sem þið og við áttum með honum.
Hann lifir í hjarta okkar allra.
Björgvin Njáll og Sóley.
Elskulegur mágur og svili er
fallinn frá. Horfinn er á braut
traustur og góður vinur sem sárt
er saknað. Það er erfitt að kveðja
góðan vin sem átti svo margt
ógert.
Þóranna kynnti Jón Finn fyrir
fjölskyldunni þegar ég var aðeins
12 ára gömul. Síðan þá hefur hann
verið kletturinn í lífi Þórönnu,
traustari og heiðarlegri mann er
erfitt að finna. Fjölskyldan var
ávallt í fyrsta sæti og hann elskaði
börnin sín og barnabörn af öllu
hjarta.
Jón Finnur var mikill gleðigjafi
og ávallt stutt í grínið. Oftsinnis
mættu þau Jón Finnur og Þór-
anna í mannfagnaði uppábúin í
ýmsum grínklæðnaði sjálfum sér
og öðrum til skemmtunar. Hann
var hrókur alls fagnaðar og minn-
umst við margra gleðistunda á
Hólastekknum. Þar var oft stig-
inn dans á stofugólfinu við eitt af
uppáhaldslögum Jóns Finns, ég
fer í fríið, og hljómtækin skrúfuð í
botn.
Jón Finnur kunni að njóta lífs-
ins. Hann átti sér mörg áhugamál
og skipuðu ferðalög þar stóran
sess. Þau hjónin ferðuðust mikið
bæði innanlands og erlendis. Jón
Finnur þekkti allar koppagrundir
og naut þess að segja frá staðhátt-
um og örnefnum hvar sem hann
kom. Hestar léku einnig stórt
hlutverk og var farið í marga út-
reiðartúra. Minnisstæðar eru ár-
legar hestaferðir í Þórsmörk þar
sem fjölskyldan átti yndislegar
stundir. Á ferðalögum var hann
aðalkarl á öllum sviðum. Ef upp
kom vandamál var Jón Finnur
ekki lengi að finna svarið. Hann
var einstaklega úrræðagóður og
bjó yfir reynslu og þekkingu sem
við fengum oft að njóta.
Við eigum margar minningar
um heimsóknir í bústað þeirra
hjóna, bæði í Úthlíð og í hreiður
þeirra að Hellum. Í bústaðnum
jafnt sem heima var Jón Finnur
afar liðtækur í eldhúsinu. Var þá
oft og tíðum borið á borð ljúffengt
lambalæri eða kótelettur. Mörg
ættarmót fjöslkyldunnar voru
haldin við bústaðinn og átti Jón
Finnur stóran þátt í allri skipu-
lagningu eins og honum var ein-
um lagið.
Elsku Þóranna, börn og barna-
börn, missir ykkar er mikill og
sorgin sár. En lífið heldur áfram.
Við höldum minningu um Jón
Finn best á lofti með því að vera
lífsglöð eins og hann var og njóta
hverrar stundar.
Við hjónin minnumst Jóns
Finns með mikilli hlýju og þökk-
um samfylgdina og trausta vin-
áttu alla tíð. Blessuð sé minning
hans.
Ásgerður og Pálmi.
- Fleiri minningargreinar
um Jón Finn Ólafsson bíða
birtingar og munu birtast í
blaðinu næstu daga.
Vesturhlíð 2 | Fossvogi | s. 551 1266 | utfor@utfor.is | utfor.is
VIÐ ÞJÓNUM ALLAN SÓLARHRINGINN
Útfararþjónusta
í yfir 70 ár
Sigurður Bjarni Jónsson útfararstjóriMagnús Sævar Magnússon útfararstjóri
Guðmundur Baldvinsson útfararstjóriJón G. Bjarnason útfararstjóri
Útför í kirkju
Hvernig á að
standa að undir-
búningi útfarar?
utforikirkju.is
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, systir,
amma og langamma,
GUÐRÚN JÓNÍNA INGIMARSDÓTTIR,
Flúðabakka 2, Blönduósi,
sem andaðist mánudaginn 24. maí, verður
jarðsungin frá Blönduóskirkju laugardaginn
5. júní og hefst athöfnin klukkan 14. Streymt verður frá
athöfninni á facebooksíðu Blönduóskirkju.
Karlotta Sigr. Sigurðardóttir Sverrir Valgarðsson
Ingimar Sigurðsson Svetlana Björg Kostic
Jóhann Sigurðsson Edda Rún Sigurðardóttir
Auðunn Steinn Sigurðsson Magdalena Berglind Björnsd.
Steingerður Ingimarsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Elskulegur vinur, faðir okkar, tengdafaðir,
afi, langafi og langalangafi,
EINAR HANNESSON,
fulltrúi,
lést miðvikudaginn 26. maí á Hrafnistu
Sléttuvegi. Útförin fer fram frá Dómkirkjunni
þriðjudaginn 8. júní klukkan 13.
Birgitta Puff
Hannes Einarsson Linda Saennak Buanak
Pétur Einarsson Kristín Sigurþórsdóttir
Margrét Rósa Einarsdóttir Sigurður Ólason
og aðrir ástvinir
Elsku móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
HILMA HÓLMFRÍÐUR
SIGURÐARDÓTTIR,
Sjávarborg, Húsavík,
lést á dvalarheimilinu Hvammi, Húsavík,
22. maí.
Útför fer fram frá Húsavíkurkirkju laugardaginn 5. júní klukkan
14.
Útförinni verður streymt af facebooksíðu kirkjunnar.
Guðrún Þórsdóttir Ívar Geirsson
Stefán Þórsson Helga Sigurgeirsdóttir
Hafliði Þórsson Hulda Emilsdóttir
Sigurður Þórsson Jóhanna Kristín Maríusdóttir
barnabörn, langömmubörn
og langalangömmubörn
Elsku maðurinn minn, bróðir, mágur og
frændi,
FINNUR BÁRÐARSON
iðjuþjálfi,
lést á líknardeild Landspítalans 23. maí.
Útför hans fer fram frá Hallgrímskirkju
fimmtudaginn 10. júní klukkan 15.
Iréne Jensen
Leifur Bárðarson Vilborg Ingólfsdóttir
Margrét María Leifsdóttir Guðmundur Pálsson
Inga María Leifsdóttir Kristbjörn Helgason
og börn þeirra