Þjóðmál - 01.09.2018, Blaðsíða 86

84 ÞJÓÐMÁL Haust 2018
Sumir vilja óbreytt ástand – að niðurgreiðslur
til áhugamála og þarfa þeirra sjálfra haldi áfram
óbreyttar því hættan er annars sú að þær
flytjist yfir á áhugamál og þarfir annarra eða
leggist af. Sá sem sækir niðurgreidda tónleika
Sinfóníuhljómsveitarinnar finnst sú niður­
greiðsla vera hornsteinn siðmenningar innar
en aðrar niðurgreiðslur vera peninga sóun.
Sá sem fær listamannalaun til að skrifa bækur
er að bjarga mannkyninu frá bölvun spjald­
tölvunnar og finnst „þeir ríku“, sem framleiða
eftirsótt verðmæti, eiga að borga meira í
skatta.
Saga ríkisvaldsins einfaldar málið ekki.
Flest ríki fæddust í leit stríðsherra að skatt­
greiðendum til að mjólka, t.d. með því að valta
yfir varnarlausa eða illa vopnaða innfædda
og setja þá í hlekki. Hið íslenska ríkisvald
fæddist með samkomulagi nokkurra höfðingja
við Noregskonung. Í engu tilviki hefur
almenn ingur sest sjálfsviljugur við samninga­
borðið og afsalað sér forræðinu yfir sjálfum
sér. Meira að segja þegar vel meinandi menn
hafa orðið sammála um einhvers konar
stjórnarskrá sem er ætlað að temja ríkisvaldið
hefur það alltaf snúist í höndunum á þeim
með tíð og tíma. Menn hafa reynt ýmislegt
til að réttlæta tilurð ríkisvaldsins – að það sé
sköpun Guðs, samningur frjálsra einstaklinga,
illnauðsynleg vörn sem menn komu sér upp
gegn ringulreið eða ytri óvinum – en það
breytir engu. Saga ríkisvaldsins er saga yfir­
ráða, oftar en ekki með vænum skammti af
ofbeldi. Og þetta er hin versta gerð ofbeldis:
Vel fjármögnuð, skipulögð og oftar en ekki
umborin af þeim sem sleppa við ofbeldið.
Handahófskenndir glæpir einstaklinga
komast ekki með tærnar þar sem skipulagðir
glæpir ríkisvaldsins hafa hælana.
Enn er samt haldið áfram að verja ríkisvaldið
sem stofnun. Núna er því stjórnað með
lýðræði – af fólkinu! Án þess hrynur sam­
félagið! Hver ætlar annars að leggja vegina?
Og vissulega má segja að nútímalegt,
vestrænt ríkisvald sé skárra en það sem
hefur einkennt 99% af mannkynssögunni
og einkennir 90% af jarðarkringlunni í dag.
Heimspekileg réttlæting nær samt aldrei
lengra en að kalla ríkisvaldið „illa nauðsyn“,
svona eins og maðurinn sem lemur konu sína
réttlætir ofbeldið með því að annars færi hún
bara að slaka of mikið á í heimilisverkunum
og vanrækja skyldur sínar.
Að mínu mati er mafían besta samlíkingin
fyrir ríkið, eðli þess, uppruna og innræti.
Mafían innheimtir verndargjöld á umráða­
svæði sínu og þeir sem reyna að sleppa því
að borga lenda í alvarlegum vandræðum.
Mafían heldur öðrum mafíum frá svæðinu
en bara gegn ríflegu gjaldi. Mafían réttir oft
út hjálparhönd til þeirra sem eru hliðhollir
henni en ekki annarra, en þó alltaf á kostnað
annarra. Hún beitir ofbeldi ef hún finnur sig
knúna til þess og telur sig ekki þurfa að spila
eftir sömu leikreglum og aðrir.
Það er á þessum nótum sem fyrsta bókin er
kynnt til leiks.
Organized Crime: The Unvarnished
Truth About Government
- eftir Thomas J. DiLorenzo
Hver er munurinn á skipulagðri glæpastarf semi
og ríkisvaldinu? Að mati Thomas J. DiLorenzo,
hagfræðiprófessors í Bandaríkjunum, er sá
munur ekki til staðar í eðli sínu. Ríkisvaldið er
skipulögð glæpastarfsemi.
Í bókinni er ríkisvaldið gagnrýnt frá öllum
hugsanlegum hliðum um leið og hið frjálsa