Þjóðmál - 01.09.2018, Blaðsíða 18
16 ÞJÓÐMÁL Haust 2018
Ísland, Evrópa, Bandaríkin
Þegar horft er til baka er óumdeilt að efna
hagsbatinn hefur gengið vonum framar, en
hvort og að hve miklu leyti það er heppni að
þakka eða meðvituðum og vel ígrunduðum
ákvörðunum stjórnvalda má líklega deila
um. Ljóst er þó að efnahagsþróunin hefði vel
getað farið á annan veg og til hins verra.
Viðsnúningurinn í íslensku hagkerfi hefur
vakið heimsathygli enda engin furða þegar
horft er til þess að það er ekki lengra en tíu
ár síðan Ísland varð nánast greiðsluþrota og
þurfti að leita aðstoðar erlendis og setja á
fjármagnshöft. Efnahagsbatinn hefur verið
hraðari en í flestum þeim ríkjum sem við
viljum bera okkur saman við, atvinnuleysi er
lágt, hagvöxtur mikill og afkoma hins opin
bera jákvæð, ólíkt mörgum ríkjum sem eru
enn að glíma við halla á opinberum rekstri og
vaxandi skuldir.
Viðsnúningur á evrusvæðinu hefur verið mun
hægari en til að mynda í Bandaríkjunum, en
ástæðuna hefur meðal annars mátt rekja til
þess að ólík ríki innan Evrópusambandsins
eru bundin í myntsamstarf á sama tíma
og sambandið sjálft hefur þurft að glíma
við ýmsar brotalamir innan þess. Þá hefur
evrópski seðlabankinn sætt gagnrýni fyrir
að bregðast of seint við efnahagskreppunni.
Til að mynda lækkuðu bæði bandaríski og
breski seðlabankinn stýrivexti niður í núll
árið 2008 og hófu á sama tíma magn bundna
íhlutun (e. quantitative easing) til að ná
langtímavöxtum enn frekar niður.
Seðlabanki Evrópu var seinni til og það var
ekki fyrr en í júlí 2012 þegar Mario Draghi,
bankastjóri evrópska seðlabankans, hélt
hina frægu ræðu þar sem hann lýsti því yfir
að bankinn „myndi gera hvað sem þyrfti til
þess að vernda evruna“ og í framhaldi sagði
Draghi „Og trúið mér – það verður nóg!“
Þú finnur Kreditkortsappið
í App Store og Play Store
Stilltu
heimildina
í appinu
Stafrænar lausnir Íslandsbanka