Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2010, Síða 19

Tíkar-Mangi
Tangaverslun á Vopnafirði 1836. Brimhorn er húsið til hœgri næst höfninni. Teikning eftir Auguste Meyer úr leið-
angri Paul Gaimards. Myndin er fengin frá Héraðsskjalasafni Skagfirðinga.
viðloðandi í hartnær tvo áratugi, stundaði
hermennsku, lærði að synda og að lokum
varð hann vaktari, titill sem fylgdi honum
eftir heimkomu um 1815.13 í Höfn hitti hann
fyrir Hans Evertsen Wiurn, sonarson Hans
Wiums sýslumanns. Sá var á svipuð reki (f.
um 1777), kunnugur Magnúsi að heiman og
tókst með þeim vinátta. Stundaði Hans síðar
bamakennslu ytra.14
Af dvöl og tiltektum Magnúsar í Dan-
mörku ganga ýmsar sögur, flestar að finna
í safni Sigfúsar Sigfússonar og með þjóð-
sagnablæ. Konungur var þá Friðrik 6. sem
átti ítrekað í stríðsátökum við Englendinga,
en Danir höfðu reynt að halda hlutleysi í
Napóleonsstyrjöldunum. Mest gekk á í svo-
nefndum Skírdagsbardaga2. apríl 1801 þegar
breskur floti undir stjóm Nelsons flotaforingja
réðist á Kaupmannahöfn og aftur gerðu Bretar
stórskotaliðsárás á borgina haustið 1807. Lauk
þeirri viðureign með ósigri Dana sem urðu
að láta flota sinn af hendi við Englendinga.
í aðdraganda þessara átaka voru flestir ungir
menn kvaddir til herþjónustu. Um þátt Magn-
úsar er m.a. sögð eftirfarandi saga:
Magnús var í Skírdagsslag og kvaðst hafa verið
ragur fyrst en þegar hann hefði séð vini sína drepna
við hlið sér hefði hann orðið sem vitlaus maður
og eigi sinnt öðru en drepa sem flesta óvini sína.
Sögn manna er það að hann væri þar álitinn hetja.
íslenskur rnaður er Markús hét var skotinn nærri
Magnúsi. Skotið tók af honum höfuðið og þeytti
því fyrir brjóst Magnúsi svo blóðugt varð ljósleita
soldátavestið hans. Þá varð Magnúsi þetta að orði:
„Nú fórstu illa með vestið mitt, Markús minn.“15
í annarri orrustu segir sagan að Danir skutust
á við ijandmenn sína sem krupu til að verj-
Húsvitjunarbók Guttormsprófasts Þorsteinssonar á Hofi 1827,
en Magnús og hann voru systrungar.
lslenskarþjóðsögur ogsagnir. Sigfús Sigfússon. Ný útgáfa VIII,
s. 63.
íslenskarþjóðsögur ogsagnir. Sigfús Sigfússon. Ný útgáfa VIII,
s. 341.
17