Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2010, Side 100

Múlaþing
Feygt og þurrkað hör, einnig nefnt lín, ásamt áhiUdum til vinnslunnar. Línið var rœktað við Hafravatn austan
Reykjavíkur á áttunda áratug síðustu aldar. Einokunarkaupmenn fluttu inn hráefni sem notað var við garnfram-
leiðslu í nágrenni Vopnafjarðar tveimur öldum jyrr. Fólk nálgaðist hráefnið hjá kaupmanninum og seldi honutn
síðan garnið sem það spann heima. Kaupmenn jluttu það út og var ofið úrþví i vefsmiójum í Danmörku. (Einkas.
Ijósm. Aslaug Sverrisdóttir).
hefðu iðnirnar á undanförnum árum að þeir
mættu vænta fyrirgreiðslu.54
Nú voru einokunarkaupmenn ekki lengur í
kaupstöðunum heldur gátu allir þegnar Dana-
konungs verslað þar og leitaði Jón Sveinsson
til kaupmanna á Eskifirði um samvinnu við
að koma vefstofunni á legg. Hann fékk annan
vefstól til viðbótar sendan frá stjórnvöldum og
átti því orðið nokkuð safn áhalda í geymslum.
Hann hafði áform um að ráða Guðmund og
Olöfu til starfseminnar. En vegna synjunar
konungs á að styrkja hann með húsbyggingu
lét hann vefstofuáætlanir endanlega niður
falla árið 1789 og hefur ekki vitnast hvað
varð um áhöldin.55
Má segja að hér hafi stjómvöld haft tvenns
konar aðgerðir á prjónunum. Ahöldin, sem
send vom um allt land á þessum árum, voru
ekki síst ætluð til þess að örva og efla garn-
spunann, en garn var eftirsótt hjá kaup-
mönnurn um þessar mundir og var mikið selt
til vefsmiðja í Danmörku. Samhliða þessum
áætlunum átti að stofna kaupstaði í kjölfar
afnáms einokunarverslunarinnar og efla hand-
54 Lovsamling for Island. V. 1784-1791. 456-461. (Forordning 55 Einar Bragi Sigurðsson: Eskja, sögurit Eskfirðinga. II. 347-350,
ang. den islandske Handel og Skibsfart, Christiansborg 13/6 368.
1787).
98