Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2010, Síða 110

Múlaþing
Borgfirskar handboltastúlkur ásamt dómaranum Birni Andréssyni. Aftasta
röðfrá vinstri: Olöf Jóhannsdóttir Ósi, Ólafia Arnadóttir, AstaJónsdóttir
Svalbarði - dómarinn Björn Andrésson Snotrunesi, Þorbjörg Jónsdóttir
Geitavík, Elsa Guðbjörg Jónsdóttir Svalbarði. Miðröðfrá vinstri: Margrét
Bergsteinsdóttir Sæbakka, Jónbjörg Sigfinnsdóttir, Jóna Sigurðardóttir
Merki, Margrét Sigurjónsdóttir, Laufey Jónsdóttir Gilsárvöllum. Fremst:
Inga Jóhannsdóttir Ósi. Mynd úr safni Björns Andréssonar.
fyrir það að við skyldum ekki
fara lengra á trillunni. Þeim fórst
nú ekki því skömmu seinna sátu
báðar trillurnar fastar á grynn-
ingum langt út í á og voru þeir
því enn verr settir en við, en við
vorum ekki mikið að gráta það.
Við rérum nú knálega, enda veitti
ekki af, því þegar á áfangastað-
inn var komið var skjöktarinn að
verða fullur af vatni vegna þess
að ekkert höfðum við til að ausa
með. Skjöktarinn flaut ekki alveg
að bakkanum, svo við urðum að
vaða á land, enda vorum við víst
flestir orðnir blautir í fætur.
Ekki lögðum við af stað til
að sækja félaga okkar, því við
sáum, að þeir vom komnir langt
áleiðis fótgangandi. Við settumst
því niður á bakkann og fórum
að vinda plögg okkar. A meðan
við biðum félaga okkar þarna á
árbakkanum, hafði safnast saman hópur af
Vopnfírðingum, sem komnir voru á undan
okkur með bílum og störðu þeir á okkur eins
og naut á nývirki og leit ekki út fyrir, að þeir
hefðu nokkurn tíma séð menn áður. Þama á
bakkanum var búið að setja upp nokkur tjöld
og vísaði Guttormur Sigurbjömsson okkur á
eitt þeirra og sagði, að í því mættum við klæða
okkur í íþróttabúninga okkar. En, þegar við
erum að hafa fataskipti þarna í mestu róleg-
heitum rekur einn Vopnfírðingur hausinn inn í
tjaldið og spyr, hver hefði leyft okkur að vera
í þessu tjaldi. Við sögðum sem var, ja, hann
sagðist ætla að biðja okkur um að gera svo
vel að fara út, því þetta væri prívat tjald. Við
þökkuðum fyrir og fórum út, þó sumir væm
heldur fáklæddir. Síðan höfðum við fataskipti
þarna á bakkanum, á almannafæri.
Ég sá að sumar stúlkurnar gáfu okkur
homauga, er við stóðum þarna berstrípaðir
og hefur þeirn sennilega þótt við heldur kald-
ranalegir unglingar. Við hengdum nú plögg
okkar til þerris og skömmu seinna hófust
íþróttirnar.
Iþróttunum stjórnuðu þeir Þorsteinn
Einarsson íþróttafulltrúi og Guttormur Sig-
urbjömsson íþróttakennari. Frá íþróttakeppn-
inni er fátt markvert að segja, árangurinn
varð heldur lélegur í flestum greinum. Mesta
eftirtekt vöktu þeir: Jón Andrésson er sigraði
Hörð Björnsson í 800 m. hlaupi og Björn
Andrésson er sigraði Sigurð Björnsson í 3000
m. hlaupi. Iþróttakeppnin endaði á þá leið
að Borgfirðingar sigruðu með talsverðum
yfirburðum.
A eftir íþróttunum flutti Þorsteinn Ein-
arsson ræðu og einhverjir fleiri tóku til máls.
Meðan á ræðuhöldunum stóð fómm við og
fengum okkur graut og mjólk, er selt var á
staðnum, en eftir nokkra stund hófst knatt-
spyrnan.
108