Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2010, Side 112

Bjarni Gissnrarson í Þingmúla
Kvæðiskorn um heimalýð á Hallormsstað
Heimalýður á Hallormsstað hafi þaðfast í minni, hvað sem lýr að halda glaðvœrðinni.
Reynt hef ég hér að foldin frýs, og fjallið hátt yfír skóginn rís. Heljar veður og hættan vís, heiniurinn langt frá paradís. Hvað sem lýr höldum glaðværðinni. Eiríkur brýtur skrofa og skel skóginn yfir á sléttan mel. Undir Bjargi veit hann vel vera hið mjúka jarðar þel. Hvað sem lýr ...
Komið er nú í kreppu og þraut kyngja snjór yfir hverja laut. Fetum lítt úr skaranum skaut skjótlega margur áfram hnaut. Hvað sem lýr ... Þangað verða að þæfa skatt þegnamir í fjallið bratt. Ur svarðarlokkum seggurinn vatt sérhver þar við lindin glatt. Hvað sem lýr ...
Olafur kann við kúanna sal klafa sína og þeirra tal. Tínir í básinn töðuval tímann veit þá gefa skal. Hvað sem lýr heldur á glaðværðinni. Imba leggur í óninn þrátt ógna fangið mikið og hrátt. Yfir því vakir auðar gátt að ylurinn vari dag sem nátt. Hvað sem lýr ...
Velur hann kúnum vænsta brum sem vaxið finnur á skóginum. Hafa þær af því holda krum en hitagustur í básunum. Hvað sem lýr ... Fylgir Möngu í fjósið hún þó fannir vaxi um hlað og tún. Þegar að ekki lýsir lún láta þær tíðum síga brún. Hvað sem lýr ...
Gissur verður að höggva hrís þó honum sé fönn að kliftum vís. Undir böggunum illa rís, þá ofsa hríðin á móti gýs. Hvað sem lýr ... Öldruð Manga er enn á för eldinum stjórnar hringavör. Mýslum þykir hún orðaör og yfir sig leiða heljar kör. Hvað sem lýr ...
Glasið á fönnum gjörla sést gefur það tíðum haganna brest. Bjarna mæðir bölið verst í bobba gengur hjörðin flest. Hvað sem lýr ... Helga er konan hæfilát hefur á verki sínu gát. Gæf í lyndi glöð og kát gott er að stunda hóf og mát. Hvað sem lýr ...
110