Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2010, Síða 128

Múlaþing
Horft útfjörðinn. Iforgrunni vinstra megin er hluti af svœðinu sem snjóflóðið fóryfir.
Eigandi myndar: Sólveig Sigurðardóttir.
Til allrar blessunar vildi það til, að þetta skeði
svo árla morguns, kringum kl. 7, að börn
bæjarins voru ekki komin í skólann, en kenn-
arinn, sem hafði íbúð í skólanum, fórst, barst
með flaki hússins langt út á fjörð.10 Mér er
sérstaklega minnistætt, þó ég ungur væri,
þegar faðir minn bar mig ofan á Öldu yfir
flóðið, sem þá var storknað, að hingað og
þangað sáust berir fætur og líkamar af dauðu
fólki standa upp úr storknuðum klakabólstr-
unum. Var það hörmuleg sjón. Fólkið hafði
víða ekki verið komið á fætur og því verið
hálfnakið í rúmunum, þegar þetta voða slys
bar að höndum.
Einn hörmulegur atburður í þessu sam-
bandi var það, að ung stúlka um tvítugt ætl-
aði að færa foreldrum sínum kaffí og brauð í
rúmið; var hún að sneiða köku með beittum
hnífi, þegar þmman kom, og fannst hún dauð
með hnífinn súinginn í gegnum sig miðja. Hún
hét Henrietta Tostrup, af dönskum ættum.
Faðir minn flutti mig á baki sér niður
í Oddatangahús, sem kallað var. Þar stóð
kona í dyrunum og tók á móti mér, og hafði
hún tekið á móti 40
börnum úr þorpinu
þann morgun, því að
margir vom skelkaðir
og bjuggust við öðm
flóði, sem því betur
aldrei kom.
Orsök flóðsins
var sú, að efst í toppi
fjallsins Bjólfur,
sem áður er getið, er
djúpur botn eða skál;
þar leysir aldrei snjó
á sumrum, hversu
góð tíð, sem er, og
er því stöðugt harð-
fenni þar uppi. Aður
en þetta hræðilega
snjóflóð geisaði yfir þoipið, þá hafði snjóað
stöðugt af norðaustri og hlaðið snjókyngi í
botninn í þrjár vikur samfleytt, og svo kom
bloti og hleypti öllu á stað.
Það tók fleiri vikur að grafa og fmna öll
líkin í flóðhrönninni, og var þeim öllum safnað
saman á einn stað, í vömhús í bænum. Þurftu
þau öll að þíðast, áður en þau yrði kistulögð og
jarðsungin. Ég man, að faðir minn var mikið
við þessa líkfundi. Við strákarnir voram oft at
forvitni á gægjum inn um glugga og hlupum
svo skjálfandi af hræðslu í burtu.
Því er ég nú að skrifa endurminningar af
þessum voðaatburði, sem skeði fyrir 67 áram
síðan? Sökum þess fyrst og fremst, að sýn-
irnar allar og hörmungamar, sem umkringdu
þetta fámenna kaupstaðaþorp undir þáverandi
náttúrulögmáli, stimpluðust svo djúpt í mína
barnssál, að allt, sem hefúr drifíð á daga rnína
síðan, hefur ekki getað afmáð þessa voðalegu
inynd af snjóflóðinu á Seyðisfirði 1885.
10 Snjóflóðið féll ekki á skólann.
126