Rauðka : úrval úr Speglinum - 01.06.1936, Side 96

Þarna’ er Nýborg, þangað trúi’ jeg kíki
þyrstur margur eftir dagsins strit.
Og þarna’ er Skúli’ aí skunda’ ofan í „ríki“
og skeiðar eins og hestur grár á lit.
Og þarna er Hannes, heiðurskarlinn staki,
með heljarmikla Vermouth-tunnu á baki.
Þarna er Leiran, þarna er Hafnarf jörður,
og þarna er okkar fræga Eskihlíð.
Þarna’ er Gvendar ísland, Árna Vörður,
sem fslandsbanki fæddi á sinni tíð.
Þarna’ er Bankinn, Hvalbakur og Halinn,
Hjalti skipstjóri og Landspítalinn.
Hjer er Kjarval, hjer er Stefán túlkur,
og Hallbjörns toppur þarna’ í fjarska sjest.
Hjer eru allar okkar frfðu stúlkur,
sem útlendinga þrá og blikka mest.
Þarna’ er Björn og Þórður út við sundin
að þukla’ og meta Teofani-sprundin.
Þarna’ er einhver úrsmiður á slóri,
agnarlítið peð að skemta sjer,
ákaflega svipað Sigurþóri.
— Svo er Magnús Arinbjarnar hjer. —
Og þarna er vort þjóðleikhús að gala,
það er eitt af verkunum, sem tala.
Þarna ríður Danni á dökku hrossi
að dyrunum á landsins pólitík.
Þarna er værðarvoð frá Álafossi
og vinnukona sunnan úr Grindavík.
— Það mætti kannske fá að sjá hjer fleira,
en fari bölvað, ef jeg sýni meira.
IV.
Nú skal heilmörg heitin vinna
á helgum stöðvum feðra sinna,
Alþingi á margt að minna,
mörgum óskum finna stað.
— Kristín Hagbarð — hvað er að?
Neftóbak í nefin finna,
nuddum klúta sjálfir,
verum svona í lægsta lagi hálfir.
Logið kerti okkar anda
efst úr dal og fram til stranda.
Vaskir menn á verði standa,
vaka’ á þingum nótt og dag.
— Heldur skrítið háttalag. —
Rekur burtu falska fjanda.
Fram til meiri þarfa.
— Það fást líklega fáir til þess starfa.
Því skal sá úr bítum bera
bein, sem hjer vill þægur vera.
Við Dani er best að dúellera,
dugi nú hver, sem betur kann.
— Sigurður Eggerz — hvar er hann? —
Ingimar — skal sækja — sjera
og sýna dönskum hundum.
Þeir hljóta að verða hræddir á þeim fundum.
Alþingi skal hærra hossa.
Hákon ætti skilið krossa.
Voðakrafti vorra fossa
veitum inn í býli hvert.
Von í þá átt veifar stert.
Hjá Zimsyni skal kaupa klossa,
Kiljani þá senda.
Það er skárra’ ’ann skrölti’ í báða enda.
Góðtemplara góðu sálum
gjörist stætt á vegum hálum.
Meira’ af Helgum, meira’ af Pálum,
meira og stærra þefirí,
fleiri og stærri fyllirí.
Skoðist alt, sem skiftir málum,
í skæru Hriflu-ljósi.
— Það kvað vera reimt í Reykholts-f jósi. —
Meira af góðum, sönnum sonum,
en sjerílagi meira af konum.
Meira af gulli og gróðavonum
og Guðrúnum í þingsalinn.
— I bankanum er bakarinn. —
Best er að trúa’ og treysta honum
Tryggva, sem hjer ræður.
— Víða andar íhaldsgustur skæður. —
Burt með íhalds Ijóta lalla,
látum þá í einu falla,
myljum þá í möl og salla;
manneskjur, sem halda í,
92