Strandapósturinn - 01.06.1978, Síða 40

fjármuni frá æskustöðvunum. Reyndist þetta allt rétt eins og
flestum mun kunnugt um er eitthvað þekktu hér til.
Kvöldvökurnar á þessum afskekkta sveitabæ voru mjög
skemmtilegar. Ég man að stundum kvað afi minn Guðmundur
Ólason rímur, svo sem Úlfarsrímur, Grettisrímur, Númarímur
o.fl. Svo voru lesnar íslendingasögur og margar aðrar sögur svo
sem Piltur og stúlka, Maður og kona og ótal margt annað. En ef
til vill eru rökkurstundirnar mér minnisstæðastar, þá hvíldi fólk
sig stundarkorn eða fann sér til einhverja skemmtun svo sem að
ráða gátur, gefa skip o.fl. Faðir minn var söngmaður með af-
brigðum, sagt var að hann hefði verið einn besti bassi þeirra
tíma bæði í Eyjafirði og Skagafirði, en það voru þau héruð er
hann hafði dvalið mest í. En hvað sem því líður er það eitt víst að
honum tókst að fá flest allt heimilisfólkið til að syngja í rökkr-
unum og ég held að sé nokkuð það til er nálgast himnadýrð þá sé
það söngurinn ekki sist er að baki honum stendur heilt heimili,
þá skiptir ekki máli þótt raddirnar hafi ekki verið þjálfaðar 1
söngskóla. Stundum söng pabbi nokkur einsöngslög með sinni
fögru rödd, sem mér fannst fylla baðstofuna út í hvern krók og
kima og færa hana og alla viðstadda í æðra veldi. Slíkar voru
rökkurstundir bernsku minnar og munu mér aldrei gleymast. Og
svo voru það húslestrarnir á föstunni, sunnudögum og öllum
hátíðum, á meðan á húslestri stóð skyldu allir sitja hljóðir og
prúðir og hlusta eftir orði guðs, vinna skyldi og lögð niður á
meðan á lestri stóð.
Já, þær eru margar minningarnar, sem streyma fram í hugann
þegar hugsað er til þessara löngu liðnu daga. Aldrei mun ég
gleyma því er ég eignaðist fyrstu skíðin mín, Sörli bróðir minn
smíðaði þau úr tunnustöfum og tábrögðin voru úr leðri og negld
á og bundin saman ofan á ristinni. Mér fannst Sörli ævinlega
geta allt, enda var hann og er með afbrigðum hagur maður og
dugnaðurinn eftir því. Kom þetta sér mjög vel, því faðir minn
var aldrei heilsuhraustur frá því ég man til mín, enda féll hann
frá langt um aldur fram aðeins 55 ára gamall.
En áfram snýst tímans hjól. Nú fór brátt að fækka þeim
stundum, sem við systurnar áttum í Hjallklettinum, vinnan
38