Strandapósturinn - 01.06.1978, Síða 42

Sem fyrr getur, andaðist Stína mín 16. janúar 1957. Það eru
því 20 ár síðan mig langaði að festa eitthvað á blað til minningar
um hana. En svona eru framkvæmdirnar, en kannske er betra
seint en aldrei. Mér er einnig ljóst að þetta er engu að síður orðin
nokkur frásögn frá minni eigin bernsku, en það virðist hafa
komið ósjálfrátt, enda varla hægt fyrir mig að greina þar glöggt á
milli. Stína mín hafði alltaf nokkra sérstöðu á Kjósarheimilinu.
Hún átti alltaf sitt eigið kaffi og varð fræg um alla Víkursveit
fyrir hversu gott kaffi hún lagaði, það var svo sterkt og bragðgott
að mér er það enn í fersku minni. Eftir að Sveinsína og Alex-
ander fluttu úr sjávarhúsinu í Reykjarfjörð og Guðmundur
bróðir minn fór með þeim, lagaði Stína mín alltaf kaffi þegar
Mundi kom. Hún átti líka alltaf gott kaffibrauð, sem hún
geymdi í litlum veggskáp. Hún geymdi allt kaffibrauð, sem
henni var skammtað ef gott var með kaffinu og gestir komu,
mamma hafði það alltaf rausnarlegt. Þetta bar hún svo fram
þegar Mundi kom og gladdist mjög af því að geta veitt honum
svo góðar viðtökur, en hún hafði mjög mikið dálæti á honum,
sem fyrr er sagt. Svo kom Guðbjörg Þorsteinsdóttir systir Stínu
minnar alltaf að Kjós minnst einu sinni á ári. Þá þótti mér alltaf
mjög gaman, þær löbbuðu þá oft inn í Reykjarfjörð og báðar
prjónuðu þær á göngu sinni og höfðu margt að spjalla. Ég fékk
að skokka með, þær voru töluvert líkar í ásýnd og Guðbjörg var
hörku dugleg eins og Stína mín. Aðra systur átti Stína mín, sem
ég man vel eftir, Guðrún Þorsteinsdóttir, sem var móðir Bjargar
Pétursdóttur ljósmóður, sem gift er Sörla Hjálmarssyni frá
Gjögri. Stína mín fór því stundum út á Gjögur að finna þær
mæðgur. Hún kom þá líka stundum í Naustsvík, annað fór hún
ekki út af heimilinu svo ég muni.
En nú fara að gjörast stórar breytingar á Kjósarheimilinu.
Þann 7. sept. 1939 andaðist faðir minn úr heilablóðfalli, þá er ég
á tólfta ári. í hönd fara erfiðir tímar og miklar breytingar. Næsta
vor fer Sigga systir alfarin að heiman og giftist Jóhannesi Erni
Jónssyni og byrja þau búskap sinn í Fagranesi í Öxnadal. Sörli
bróðir trúlofar sig og til okkar í Kjós kemur unnusta hans Sig-
urbjörg Guðmundsdóttir ung og glæsileg kona, dóttir Stein-
40