Strandapósturinn - 01.06.1978, Side 81

ennþá haldið í horfinu og ekki ástæða til að ætla að úr hömlum
dragist meir en orðið er.
Því nær allt efni sem birst hefur í ritinu er unnið upp úr
frásögnum Strandamanna og af þeim sjálfum. I framtímanum
verður því hægt að sjá þar ýmsar svipmyndir byggðasögunnar og
heimildir um menn og málefni, sem ætla má að varpi ljósi yfir
margt sem ella mundi í skugga fallið.
Strandapósturinn mun nú kveðja dyra á því nær hverju
heimili heima í héraði og víða vera heimilisvinur hjá félögunum
hér syðra.
Fyrsti árgangur ritsins hefur nú verið endurprentaður þar sem
upplag hans var þrotið — og mjög lítið er til af II. og III. árg.
Einn mikilsverður þáttur í starfsemi átthagafélagsins er söng-
sveitin, sem nú hefur starfað um nokkur ár undir öruggri stjórn
og leiðsögn Magnúsar Jónssonar frá Kollafjarðarnesi. Þessi sveit
hefur verið mikill gleðigjafi fyrir fólk sem sótt hefur samkom-
urnar og átt mikinn þátt í samheldni félagsins.
Það er ekki ætlun mín að tína hér til ellegar gera mannjöfnuð
milli þeirra sem staðið hafa að stjórn Átthagafélags Stranda-
manna. Ég held að þar hafi hver sem til var kallaður unnið svo
vel sem hann best kunni.
Lengst hefur Haraldur Guðmundsson frá Kollá verið stjórn-
arformaður og ef segja mætti, að einhverjir öðrum fremur hafi
sett svip sinn á lífsmót þessa félags eru það þau mæðgin Har-
aldur og Guðrún dóttir hans.
Þegar litið er um farinn veg — einn aldarfjórðung — verður
kannski ekki sagt að stór afrek hafi verið unnin. Félagið á engan
Bjarkarlund og enga búð.
I upphafi byggðist starfsemin á því að viðhalda og auka hug-
læg tengsl milli fólks sem á sameiginlega átthaga. Þetta hefur
tekist — og það sem meira er — æskan, ungt fólk af sama meiði
hefur bæst í hópinn, vaxið upp í félagslegum samhug og ef til vill
skynjað sína ættarbyggð í öðru ljósi en ella mundi. Það er því