Strandapósturinn - 01.06.1993, Side 101

flaug þá í hug að fara út í Hornvík og freista þess að semja við
Sumarliða um að kaupa farm af þessari afurð í þeim tilgangi að
selja hana síðan í refafóður austur allar Strandir. Við lögðum af
stað nokkrum dögum síðar í hæglætis veðri út með Víkum og
komum í Höfn síðdegis. Sumarliði brást vel við erindi okkar og
kvað okkur heimilt að hirða eins mikið af hvalkjöti og báturinn
gæti borið, gegn hóflegri greiðslu að sjálfsögðu. Hvernig því
uppgjöri lauk man ég ekki lengur, en nokkurn veginn sáttir skildu
þeir nú samt, Sumarliði og Gummi. Það tók okkur drjúgan tíma
að ferma bátinn, enda fáliðaðir, en eftir það var haldið yfir að
Horni og þar hvíldum við okkur til næsta morguns. Veðrið hélst
óbreytt og þegar við lögðum af stað frá Horni var logn og sólskin.
Siglingin austur með Ströndunum gekk því vel og þótt Gissur væri
drekkhlaðinn af hvalkjötinu og ekki gangmikill þokaðist hann
áfram eins og tíminn án þess að neitt bæri til tíðinda. Við komum
til heimahafnar er leið á daginn og héldum ekki áfram austur með
fyrr en morguninn eftir. Hvort við seldum eitthvað af farminum í
Reykjarfirði man ég ekki, en því næst námum við staðar á Dröng-
urn og eitthvað munum við hafa selt þar, því að smá refabú voru
víða á þessurn árum. Þaðan héldum við svo austur með strönd-
inni, með viðkomu á hart nær hverjum bæ, og er við komurn að
Gjögri sem er yst í Reykjarfirði hinum eystri vorum við búnir að
losa okkur við allan farminn. Ekki varð ég annars var en að
bændur væru yfirleitt ánægðir með þessi kaup og álitu hvalkjöt
hið besta fóður fyrir dýrin. Hvernig Gumma gekk að rukka þetta
inn skal ósagt látið, en þegar að því kom var ég horfinn úr
leiknum. Þó hélt hann því alltaf fram að ferðin hefði borgað sig og
minn hlut fékk ég að minnsta kosti, þess minnist ég enn þó að
margt sé horfið í þokuna frá þessum árum.
Ekki man ég hvort það var í lok þessa leiðangurs okkar með
hvalkjötið, eða síðar sem Gummi var fenginn til að ferja tvo
búnaðarráðunauta frá Norðurfirði til Asparvíkur. Þeir voru í
einhverri eftirlitsferð þarna um Strandirnar vegna refaræktar-
innar og þurftu endilega að komast þangað inneftir á ákveðnum
degi væri þess nokkur kostur. Gummi var ekkert hrifinn af þessu
kvabbi þeirra, leist víst ekki of vel á veður, því að sjór var úfinn að
99