Strandapósturinn - 01.06.1994, Page 46
Bœrinn Drangar. Ljósrn.: Hjálmar R. Bárðarson 1939.
Ekki man ég nú eftir fleirum því stans var lítill á Dröngum en
viðurinn allur tilbúinn, mikið af honum saman fluttur út í Skarða-
vog, en þar er ágætt að lenda og bera á skip. Kaupandi viðarins var
Magnús á Flögu. Ferðin gekk mjög vel og voru þeir fljótir, fengu
gott veður báðar leiðir. Guðmundur á Finnbogastöðum var að
allra dórni nrjög gætinn og góður formaður og talinn frábær
stjórnandi í vondum veðrurn. — — —
Þetta sama vor, líklega eftir viðarferðina, fór faðir minn útí
Drangasker með Þorbjörn og okkur strákana (bræðurna, Eirík og
Finnboga, sem voru 9 og 11 ára) að svipast eftir sel. Þá var ágæt
lögn fyrir kópa í skerjunum, en þetta var löngu fyrir lagnir svo
hann ætlaði að slá uppi sem kallað var, þ.e.a.s. rota selina. Aðeins
einn selur eins eða tveggja vetra lá uppi sofandi alveg við sjóinn,
en nokkuð langt var að hlaupa þangað. Þegar faðir minn kom að
selnum tók hann viðbragð — ætlaði að þeytast í sjóinn. En faðir
minn, sem var mesta snarmenni, greip þá í hreifana og kastaði
honum upp á kletta. En selurinn beygði sig snöggt í sveiflunni og
beit í lærið á föður mínum, en missti þó kjafttakið vegna sveiflunn-
44