Strandapósturinn - 01.06.1994, Síða 77

4. Við étum kviðsvið uppúr súr
og ögn af bringukollum.
Því hér er feikna forðabúr
af fornurn mat og hollum.
Allir: Etum og étum — étum sem við geturn,
bumbuna út belgjum — og svelgjum.
5. Blóðmörinn skal bera á disk
og blessa fögrum orðum.
Við hámum í oss hertan fisk
og hákarl, rétt sent forðum.
Allir: Úti er angur — enginn lengur svangur.
Hressast tekur hugur — og dugur.
6. Þótt flatkökunni fögnum við,
hún fer ei vel í maga,
en eykur loft í okkar kvið
svo iðrin kenna baga.
Allir: Hvað er til ráða — kvöl að linna bráða
og bæta úr þeirri bólgu — og ólgu.
7. Já afleiðingin ekki er góð
og illt að ráða úr vöndu.
Úr báðum endum bylgjast hljóð,
sem brimgnýr skeki ströndu.
Allir: Mál er að linni — máltíðinni að sinni.
Ofmett eru iður — og kviður.
8. En fullir kunna flestöll ráð.
Við fettum oss í baki
og hættum öllu áti í bráð.
í iðrum myndast slaki.
Allir: Herðum upp huga — hugsurn ráð sem duga.
Vert er ei að vola — sem rola.
75