Strandapósturinn - 01.06.1994, Side 86

Sagan gleymdist mér og öðrum. En þegar ég fyrir nokkrum árum
fór að spyrjast fyrir um þetta þá voru þeir dánir sem best vissu og
hinir mundu annað hvort ekkert eða þá svo óljóst að lítið bætti úr
því sem lafði í minni mínu um þessa löngu kaupstaðarferð fyrir
um 100 árum. Verða þeir sem þetta lesa að meta frásögnina út frá
þeim forsendum.
Saga þessi er ekki lengri frá minni hendi. Eg sagði Pálma mín-
um hana einhvern tíma í stórum dráttum. Honum þótti hún svo
sérstæð að hann bað mig að skrifa hana upp fyrir sig. Ég lofaði
honum engu um það. En oft var það í huga mínum að verða við
þessari bón hans. Nú hefi ég orðið við því og njóti hann hennar og
aðrir ef svo sýnist. Hún er í flýti skrifuð — þyrfti að vanda betur til
þess. En til þess vinnst mér ekki tími eins og stendur. Og líklega
verður það eins og annað í undanslætti hjá mér. Því læt ég hana
fara eins og hún er úr garði gerð.
Bæ 4. apríl 1993
84