Strandapósturinn - 01.06.1994, Qupperneq 117

Ketill úr norska skipinu sem strandaði við Hvítsanda. Um borð lþví var
draugur. Ljósm. Haukur Jóliannesson.
við mér fyrr en ég er að klóra mig upp úr tóttinni. Þetta er það sem
ég skil aldrei. Ég hef nú aldrei orðið fyrir neinu svona og svo þegar
ég var kominn loksins upp úr tóttinni, þá var ég orðinn alveg
réttgáður. En þegar ég kem heim þá er maður kominn sem að
Móri fylgdi. Ég veit aldrei hvað þetta var, ég alheilbrigður að öllu
leyti bæði áður og eftir. Þú hefur heyrt um það, að það séu
einhverjar fylgjur á undan rnönnum, og þar á rneðal Móri og Móri
á nú að fylgja mér, já, já mér og minni ætt, það er nú líkast til. Því
Óli afi sálugi, hann var skal ég segja þér í Ingólfsfírði og honurn
var sendur, það voru nábúar hans sem voru eitthvað í illindum.
Og hann [nábúi hans sendi] sendir honum mórauðan hund.
Hann vakti upp rnann og lét fara í hundslíki og hann átti að drepa
Óla gamla. Óli gamli var með staf og hundurinn ætlar að ráðast á
hann, og þeir slást nú þarna eitthvað, þangað til Óli gamli, hann
setur hring í kringum sig með stafnum og skrifar Jesú innan í og
manaði hann svo að koma, þá lagði hundurinn á flótta og þetta er
Móri sem menn segja að fylgi allri okkar ætt.
115