Strandapósturinn - 01.06.2012, Síða 19

19
á Steingrímsfirði um vorið, sjómannadag og smáhlé var byrjað
að gera klárt fyrir smásíldarveiðarnar.
Tveir bátar voru notaðir við þessar veiðar: Gunna, sem var
skektan hans Mumma, og Héðinn, sem var trilla sem Hrólfur
Guðmundsson og Þorsteinn Guðbjörnsson áttu. Hét áður Farsæll
í eigu Jóhanns Jónssonar skíðakóngs. Hilmir var svo móðurskipið
sem notað var þegar mikið lá við er taka þurfti meira en 50 tunnur
í ferð.
Kúnstin að sjá mórilluna
Allt snerist um að finna síldina sem kom upp að landinu og voru
yfirleitt tveir eða fleiri á svokölluðum útkikk þegar dólað var með
landi. Ekki var síldin vaðandi nema í örfá skipti og fólst kúnstin
í því að sjá „mórilluna“, sem svo var kölluð, en þar sem síld er
undir yfirborði sjávar má sjá brúna slikju, en glampinn á sjónum
og gárur trufla stundum þessa sýn. Þetta er því þónokkur kúnst
og menn misflinkir að sjá mórilluna. Magnús Ingimundarson
virtist hafa „arnarsjón“ og var því sjálfkjörinn „nótabassi“ en
hann stjórnaði ávallt þegar kastað var. Oftast var nótabassinn á
þakinu á trillunni en síðar tókum við tæknina í lið með okkur
og notuðum „labb-rabb“ tæki við þetta. Þá gat Maggi verið uppi
um holt og hæðir í landi og stjórnað okkur við köstin. Mórillan
af síldinni sást oft mun betur þegar hærra var komið.
Þegar kallið kom frá Magga var farið með annan enda
nótarinnar, sem var í Héðni, upp undir land og var Gunna notuð
til þess. Nótinni var síðan kastað úr Héðni út fyrir síldina og reynt
var að ná bug út fyrir torfuna og var stefnan síðan tekin að landi
með djúpendann. Þegar nótinni var að fullu kastað þurfti oft að
draga hana nær landi til að tryggja að hún botnaði. Til að halda
torfunni inni í bugnum þurfti að nota „skilmi“ en skilmir er
sérstakur fiskur úr tré með blýi á öðrum endanum en band í
hinum. Var honum kastað fyrir síldina til að halda henni inni í
nótinni og hann síðan dreginn til baka og kastað aftur og aftur til
að halda síldinni inni í nótinni. Síðan voru endarnir á nótinni
færðir saman og búinn til hringur um síldartorfuna og hún læst
inni.