Bibliotheca Arnamagnæana. Supplementum - 01.08.1967, Síða 146

Bibliotheca Arnamagnæana. Supplementum - 01.08.1967, Síða 146
146 Ámundi Jónsson (1738-1805) was a well-known builder and carver who is known to have lived in Copen- hagen from 1767 to 1770. Up to 1799 he is supposed to have built thirteen churches in addition to other houses. He worked in southern Iceland. We know of a certain amount of church furniture from his hand, including several altar-pieces and one baptismal font (e. g. figs. 276-280). He must be reckoned Iceland’s foremost acanthus carver. His carving is not markedly baroque, and there are rococo features in some of his works. The northerner Hallgrímur Jónsson (1717-1785) was known both as a painter of altar-pieces and as a wood-carver. His ornamentation is partly pierced and appliqué and partly in an unusually high relief. A combination of Regency ribbon-work and vine stems with large flowers (figs. 288-297) is typical. His plant forms seem to be based on the forms of European ornament designers (Daniel Marot). A group of carvings, some of which have been attributed to Hallgrímur Jónsson, must stem from another wood-carver, who may also have lived in the north, but whose name we do not know. It is pierced and appliqué polychromatic carving on a very small scale and in a most individual style (figs. 204, 206, 207 and 281-286). The figures give us glimpses of the life of prosperous Icelanders, and plant ornamentation is always an important accompaniment to these scenes. The diversity of the carved plantornamentation oftheeighteenthcenturymayseemconfusing. Onecannot, as with the seventeenth century, divide the works into one large group labelled folk art and one small one marked modern professional work. They now seem to come from successors of either group or combinations of both, sprinkled with varying amounts of fresh impulses from abroad, in addition to the «last word» from Copenhagen. To some extent social divisions must have determined who carved in an old-fashioned and who in a modern style. But the more modern works must in varying degrees have been imitated by the amateurs. If we examine the origins of the dated (and of some of the undated) artefacts, we get the impression that carving was now just as eagerly carried on in the south and west as in the north. Nor does the north stand out with regard to quality — apart from the productive wood-carvers mentioned. Despite a good deal of very ordinary work, eighteenth-century wood-carving was very rich, considering the external circumstances. 3. Slow decay. During the nineteeth century folk art largely died out in Iiurope, and even in Iceland it hardly existed after 1900. The rich tradition of carved plant ornamentation, which must to a large extent be regarded as folk art, now reaches the end of the road. There was no sudden stop to the ornamental decoration of objects, but our dated material is very sparse after 1880. From 1800 on, it altogether comprises 151 objects bearing plant ornamentation. Regarded as artefacts they are less interesting than earlier material. Inventiveness and variation diminish, and really good works are fewer and farther between. A certain mass-production also seems to make itself felt. Tradition stood remarkably firm with regard to the choice of motifs for the various types of objects, but the motifs are often treated in a new way. To a large extent the forms are bigger and rougher, and the «flat» relief is almost entirely dominant. With the virtual disappearance of rounded relief, the fluting of stems and leaves also comes to an end, and one characteristic form of plant ornamentation is no longer in the picture. Most of the woodwork gives the impression of being folk art. While formerly the upper class and the
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150
Síða 151
Síða 152
Síða 153
Síða 154
Síða 155
Síða 156
Síða 157
Síða 158
Síða 159
Síða 160
Síða 161
Síða 162
Síða 163
Síða 164
Síða 165
Síða 166
Síða 167
Síða 168
Síða 169
Síða 170
Síða 171
Síða 172
Síða 173
Síða 174
Síða 175
Síða 176

x

Bibliotheca Arnamagnæana. Supplementum

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Bibliotheca Arnamagnæana. Supplementum
https://timarit.is/publication/1672

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.