Bibliotheca Arnamagnæana. Supplementum - 01.08.1967, Blaðsíða 155

Bibliotheca Arnamagnæana. Supplementum - 01.08.1967, Blaðsíða 155
155 oú l’on commen^a á s’intéresser á de nouvelles valeurs culturelles et spirituelles. Au XVIIIe siécle les fonctionnaires de l’Etat devaient avoir beaucoup de goút pour les arts. Nous savons que plusieurs d’entre eux s’adonnaient á la sculpture sur bois. Les objets datés sur lesquels nous pouvons fonder notre étude en ce qui concerne ce siécle ne constituent pas moins de 169 piéces avec ornementation végétale. Un grand nombre relativement important de ces piéces sont des ouvrages de qualité médiocre, mais, d’autre part, plusieurs ouvrages témoignent d’un niveau artistique étonnamment élevé. La sculpture sur bois dite «plate» domine et la décoration incisée se répand de plus en plus, mais le relief arrondi s’est aussi assuré sa place. L’ornementation végétale est toujours variée et au moins aussi multiforme qu’au XVIIe siécle. Ses amateurs á cette époque ont un faible trés net pour les fleurs. Les objets décorés sont en général de méme nature qu’auparavant. Seuls quelques rares groupes viennent s’y ajouter. Lá ou les diíférents groupes sont assez importants pour qu’on puisse s’en faire une idée, on a l’impression que le choix des motifs a été dicté par la tradition. Les motifs á sarments ondulés occupent toujours une place de choix puisqu’ils ne décorent pas moins de 102 piéces sur 169. La plupart des sar- ments sont exécutés en relief dit plat, mais un autre type caractéristique de sarments est celui qui se distingue par des tiges arrondies et sculptées en creux. On trouve par ailleurs une série de formes particuliéres. Une étude chronologique de l’ornementation á sarments fait ressortir une «évolution» capricieuse par bonds et á coups. On fait pour ainsi dire la navette entre les sarments de style roman et ceux de style rococo, avec halte auprés de sarments en style baroque «cartilagineux» évoluant vers le végétal et de sar- ments á feuilles d’acanthe en relief assez plat. L’étude des autres motifs végétaux ne permet pas non plus de déceler une évolution déterminée dans une direction bien définie. Le respect de la loi de symétrie est solidement fondé, mais cela n’empéche pas une grande variation des dessins et des formes. Assez souvent, les formes végétales sont combinées avec des rubans et des lettres. Un grand nombre d’ouvrages non datés s’apparentent si étroitement á ceux qui sont datés qu’on peut sans hésiter les situer dans ce siécle. Certains d’entre eux se classent nettement dans la catégorie art populaire, mais plusieurs doivent aussi avoir été réalisés par des spécialistes. La plupart des sculpteurs sur bois sont toujours anonymes, mais nous connaissons un certain nombre de noms (cités p. 107), et il arrive qu’on puisse reconnaitre la main d’un méme artiste dans la sculp- ture de plusieurs objets. Nous citerons ici quelques sculpteurs sur bois relativement productifs qui semblent avoir été des spécialistes. Þórarinn Einarsson, né aux environs de 1670, vécut dans le Nord du pays. Ce qui a été conservé de ses ouvrages, ce sont différentes parties d’une armoire de 1699 (fig. 103 et 104) et quelques panneaux des ailes de quelques églises (fig. 148 et 273). En outre on connaít quelques sculptures sur bois, maintenant perdues, gráce á un dessin exécuté plus tard (fig. 274). C’est une sculpture baroque avec de puissantes formes végétales, mais sans feuilles d’acanthe. Ámundi Jónsson (1738-1805) était un entrepreneur et un sculpteur sur bois connu qu’on sait avoir séjourné á Copenhague de 1767 á 1770. Jusqu’en 1799 il a dú construire 13 églises sans compter d’autres bátiments. II exerfa son activité dans le Sud du pays. 11 nous reste de lui du mobilier d’église sculpté, notamment plusieurs retables et des fonts baptismaux pour une église (ex. fig. 276-280). II doit étre considéré comme le plus important représentant islandais de l’ornementation á sarments avec feuilles d’acanthe. Sa sculpture n’est pas typiquement baroque et dans certains de ses ouvrages, on note une certaine influence du rococo.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172
Blaðsíða 173
Blaðsíða 174
Blaðsíða 175
Blaðsíða 176

x

Bibliotheca Arnamagnæana. Supplementum

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bibliotheca Arnamagnæana. Supplementum
https://timarit.is/publication/1672

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.