Litli Bergþór - 01.06.2022, Síða 15

Litli-Bergþór 15
Í síðasta tölublaði Litla Bergþórs var sagt frá Sumar-
liða Grímssyni (1883-1931). Ég kann eina smásögu
af hagmælsku Sumarliða, sem gaman er að halda
til haga því líklega er hún ekki þekkt víða. Söguna
sagði mér Karl Jónsson tengdafaðir minn, sem bjó í
Gýgjarhólskoti.
Sumarliði var um tíma vinnumaður á Torfastöðum
hjá séra Eiríki Stefánssyni. Meðal starfa hans þar var að
fylgja séra Eiríki yfir Tungufljótið þegar hann messaði
í Bræðratungu, því presti var illa við að fara einn yfir
Enn af Sumarliða
Grímssyni
Fljótið, sérstaklega þegar
skuggsýnt var. Einhverju
sinni í skammdeginu er
boðað til messu í Bræðratungu og fylgdi Sumarliði
presti austur yfir Fljótið, en fór svo aftur heim að
Torfastöðum til starfa sinna og áætluðu þeir þann tíma
sem þeir skyldu hittast aftur við vaðið.
Eitthvað varð Sumarliði seinn fyrir og degi tekið að
halla þegar hann kemur að Fljótinu. Séra Eiríkur var
þá búinn að bíða stundarkorn og orðinn óþolinmóður,
enda ætlaði hann að messa seinna sama dag á
Torfastöðum. Þegar þeir hittast kastar prestur fram
þessum hendingum:
Sumarliði Sumarliði síst á skilið hrós.
Dagur tekur dvína
dauft fer sól að skína...
Þá grípur Sumarliði fram í:
Í myrkvastofu mætur prestur
messar þá við ljós.
Ég heyrði Karl syngja þessa vísu og þá undir laginu
Gamli Nói.
Inga Kristjánsdóttir.
Ungmennafélag Biskupstungna
þakkar öllum þeim sem styrkja
útgáfu blaðsins með styrktarlínu
eða auglýsingu og óskar þeim
sem og lesendum öllum
GLEÐILEGS SUMARS!
Sr. Eiríkur eins og hann leit út á
efri árum.
Sumarliði Grímsson.