Litli Bergþór - 01.06.2022, Síða 65

Litli-Bergþór 65
hann ætlaði að fara að sofa. Þeir voru þarna,
Raggi og Dalli. Það var alltaf tími á árinu sem
var ekkert að gera hjá þessum ungu mönnum.
Voru annars á vertíð eða eitthvað og langur
tími sem var ekkert.“
Sprunginn
Hljómar tóku upp mynd sína Umbarumbamba í
húsinu árið 1965. Það fóru einir tveir sólarhringar
í upptökuna, en á þeim tíma lá Garðar á
sjúkrahúsinu á Selfossi eftir að botnlanginn í
honum sprakk. Þarna kom það í hlut Stennu að
stýra málum í húsinu, með hjálp góðra manna.

Akstur og prestur
Garðar og Skúli í Hveratúni voru einu sinni í félagi
með skólakeyrslu. Það vantaði eftir hádegið eina
ferð niður í Laugarás fyrir 4 eða fimm krakka,
sem komust ekki fyrir í bílnum hjá Þorfinni á
Spóastöðum, sem þá hafði skólaaksturinn með höndum. Samið var um að Garðar keyrði þegar fært væri, en
Skúli þegar færð var erfiðari, þar sem hann var með Land Rover. Þetta samstarf þeirra gekk hnökralaust fyrir sig.
Einhverju sinni var frú Anna í för og sr. Árelíus Níelsson kom til tals. Hann hafði verið kennari Garðars á
Eyrarbakka, hafði fermt hann og gefið honum sálmabók í fermingargjöf og síðan gift þau Stennu. Frú Anna
var ekki sérlega hrifin af prestinum og tók sem dæmi, til stuðnings skoðun sinni, að hann hefði samið texta við
vinsælt dægurlag, Brúðkaupið, þar sem þetta var að finna: „Allt er hljótt, heilög nótt sem ég helga þér, Ave
María“, sem prestsfrúnni fannst ekki við hæfi.
Mokstur
Einn veturinn, þegar Garðar átti Saab „– litlu bílana“, var jafnvel oft ófært niður að Brautarhóli, „tala nú
ekki um að maður komst ekki niður að Spóastöðum eða neitt dögum saman.“ Garðar hringdi þá einhverju
sinni í Einar Sigurjónsson vegaverkstjóra, til að athuga hvort ekki ætti að fara að moka. „Svarið var, að meðan
mjólkurbílarnir kæmust yrði ekki hugsað um mokstur. Mjólkurbílarnir þarna voru fjórhjóladrifsbílar,
sem komust ansi lengi. Aðrir sátu bara eftir. Mjólkurbílar fóru um sveitina á hverjum degi, enda voru þá
ekki komnir mjólkurkælar á bæina.“
Blóðprufan
Þegar þorrablót voru þá var komið frá flestum bæjum í sveitinni. „Þá var ekki sér blót fyrir eldri borgara og
fólkið kom með sitt vín, betri bændur með viskí, en það var aldrei neinn bíll eftir. Eftir eitt þorrablótið í
Aratungu stoppaði lögregluþjónn frá Selfossi einn stórbóndann, - náttúrulega ekta viskílykt af honum.
Það var farið með hann niður í Laugarás til Konráðs, og tekið blóð. Síðan var karlinum skilað og þeir fóru
með blóðið á Selfoss til rannsóknar. Þar voru menn undrandi hvað blóðið var þunnt. Þá hafði Konráð
lætt vatni í sýnið, því það gekk ekki að þessi sómamaður missti bílprófið. Svona var Konráð, hann var svo
mannlegur.“
Í næsta blaði mun birtast framhald viðtalsins við Garðar og Stennu, þar sem sagt verður frá símamálum í
Biskupstungum og veitt innsýn í störf þeirra við símstöðina í Aratungu.
Páll M Skúlason.