Heilbrigt líf - 01.12.1963, Blaðsíða 36

og fer að verða þeim til byrði. Fyrir börn eru það ómet-
anleg gæði að alast upp með góðum afa eða ömmu, sem
að jafnaði gefa sér betri tíma til að sinna þeim og ræða
við þau en önnum kafnir foreldrar. Tengslum uppvax-
andi kynslóðar við sögu lands síns og menningu liefur
alla tíð verið ekki livað sízt haldið við af körlum og
kerlingum, og því á ekki að einangra það fólk frekar
en brýnustu nauðsyn ber til. Það sýnir bezt fávizku
sumra alþingismanna, er þeir láta sér detta í hug að
hægt sé að bæta úr læknisþörf fámennra héraða með
því að setja þar upp stór elliheimili, og skapa læknum
þar með því nægilegt starfssvið. I sveitum þarf alls ekki
að gera ráð fyrir að meira en i allra hæsta lagi einn
af hundrað íbúum þurfi vist á elliheimili og þyrfti því
að flytja fjölda gamals fólks úr kaupstöðunum í nokk-
urs konar fangabúðir vestur í Flatey á Breiðafirði eða
í Borgarfjörð eystra til að skapa læknum þar atvinnu.
Örvasa gamalmenni þarf auðvitað að sjá fyrir samastað,
sem er að meira eða minna leyti með spitalasniði, en
það má ekki og á ekki að slíta það úr sambandi við ætt-
ingja og vini, frekar en brýnasta þörf krefur. Hér þarf
því að gera skarpan greinarmun á þeim stofnunum, sem
eru í eðli sinu hjúkrunarheimili eða gamalmennaspít-
alar, og binum, þar sem aldrað fólk við sæmilega heilsu,
andlega og líkamlega, getur átt sitt eigið og afmarkaða
heimili, en þó notið hjálpar, ef á þarf að halda.
34
Heilbrigt líj