Úrval - 01.09.1942, Side 4

Úrval - 01.09.1942, Side 4
2 TÍRVAL Þegar Dutertre og ég komum á fund Alias majórs, var hann tekinn í andliti. Það var eins og þrek hans og taugastyrkur væri að þrotum komið. Andar- tak leið, áður en hann tók til máls. „Þetta er viðsjárvert," sagði hann að lokum og yppti öxlum, „skolli viðsjárverður leiðangur. En foringjaráðið vill að hann sé farinn. Ég maldaði í móinn, en þeir vilja . . .. og svo er nú það.“ Hann talaði líkt og læknir við rúmliggjandi sjúkling. „Hm,“ segir læknirinn og hristir höfuð- ið, „dálítið viðsjárvert“; og við skiljum, hvað hann er að fara: Að við ættum að gera erfða- skrána án tafar. Hvorki ég né Dutertre efuðumst um, að Alias var að tala um að fórna enn einni áhöfn. Þetta er engum að kenna. Það er ekki okkur að kenna, þótt við séum ekki neitt ofsakátir. Það er ekki sök majórsins, þótt hann kunni ekki vel við sig í návist okkar. Ekki er það held- ur sök foringjaráðsins, þó að það gefi fyrirskipanir. Majórn- um líður illa, af því að skipan- irnar eru fjarstæða. Við vitum, að þær eru fjarstæða, en for- ingjaráðið veit það eins vel og við. Það skipar fyrir af þeirri einu ástæðu, að það verður að gerast. Það er starf þess á stríðstímum. Foringjaráðin gefa í fullri al- vöru út skipanir, sem aldrei komast á leiðarenda. Þau biðja okkur um upplýsingar, sem ómögulegt er að afla. Þótt við gætum aflað þeirra, mundu þær verða þeim gagnslausar, af því að þær kæmust aldrei til þeirra. Vegirnir yrðu ófærir, símalínur slitnar og foringjaráðið allt á bak og burt. Þýðingarmestu upplýsingarnar — staða óvina- hersins — myndu vera orðnar kunnar fyrir tilverknað óvinar- ins sjálfs. Maður gæti ætlað, að í hörm- ungum undanhaldsins sköpuð- ust svo fjöldamörg aðkallandi vandamál, að erfitt væri að ákveða, í hvaða röð þau skyldu leyst. í raun og veru hefir sigr- aður her ekkert með þessi vandamál að gera — þau hverfa af sjálfu sér. Ys og þys eru einkenni sígurs, en ekki ósigurs. Sigur lýsir ser með framkvæmd — ósigur birt- ist sem þreyta, ósamræmi, leið- indi — og um fram allt sem tilgangsleysi. Þessir skyndileiðangrar, sem
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.