Úrval - 01.08.1945, Page 12

10
TJRVAL
var enginn þar nema faðir minn,
sem lét hnefann bylja á borð-
inu. „Ef vel stæði á,“ sagði
hann við hina ímynduðu nefnd-
armenn, „mundi ég hafa lagt af
mörkum til kirkjunnar. En upp
á síðkastið hafa hlutabréf mín“
(og hann barði í borðið til
áherslu) „fallið mikið“. Hér
var honum hugsað til járn-
brautarfélagsins Nýhöfn, og
hann stundi. „Déskoti mikið!“
þrumaði hann. „Hver skrattinn
er þetta? Nú ert það þú, Vinnie.
Komdu inn, elsku Vinnie. Mér
leiðist".
Að lokum gaf hann þó rausn-
arlega — eins og sómdi stöðu
hans í kirkjunni. Stúkan kost-
aði föður minn 5000 dollara, og
þó að honum væri meinilla við
að leggja svona mikla peninga
í sæti til að sitja í, huggaði
hann sig við, að hann gæti selt
það, ef hann vildi. Kirkjustúk-
ur voru eins og sæti í kauphöll-
inni, verðgildi þeirra breyttist
eftir því, hvort eftirspurnin
var mikil eða lítil. Faðir minn
var vanur að spyrja móður
mína um gengi þeirra öðru
hvoru. Þegar hún kom heim
með þær fréttir, að síðasta
söluverð hefði verið 3200 doll-
arar, sagði faðir minn, að hún
hefði ginnt sig út í þetta gegn
vilja sínum, og nú væri botninn
að detta úr öllu saman. Hann
sór, að ef þessi bannsett stúka
ætti eftir að stíga einhvern-
tíma í verði, skyldi hann selja
hana tafarlaust.
Þegar móðir mín giftist föð-
ur mínum, hafði hún auðvitað
álitið hann sannkristinn og
kirkjurækinn. En dag nokk-
urn komst hún að því hjá
afa, að faðir minn hafði aldrei
verið skírður. Það er erfitt að
gera sér ljóst, hve mikið reiðar-
slag þetta var fyrir jafn trú-
rækna konu og móður mína.
Hún flýtti sér heim með þess-
ar hræðilegu fréttir, og bjóst
við, að faðir minn mundi undir
eins vilja láta skírast, þegar
hann heyrði þær. En hann þver-
neitaði.
„Ef þú vilt ekki láta skírast,“
kveinaði móðir mín, „þá ertu
alls ekki kristinn".
„Og fjandinn hafi það, auð-
vitað er ég kristinn," sagði fað-
ir minn. „Meira að segja skratti
vel kristinn. Miklu kristnari
heldur en þessir sálmasöng-
asnar í kirkjunni!“
Skoðun föður míns virtist sú,
að hann væri í sjálfu sér ekkerfc
á móti skírn. Hún var til dæmis;