Úrval - 01.08.1945, Qupperneq 36

Ba rdaginn.
Úr bókinni „Black Boy“,
eftir Ríchardi Wright.
Tj'INN sumarmorgun stóð ég við
þvottaskál innarlega í verk-
smiðjunni og var að skola gler-
augu, sem voru nýkomin úr
slípivélunum. Gólfið undir fót-
um mér titraði af gangi vél-
anna. Við hverja vél stóð hvít-
ur maður álútur, niðursokkinn í
vinnu. Á vinstri hönd mér skein
sólin inn um gluggann, og lýsti
upp rauða fituna og gaf verk-
Richard Wright er einn af kunn-
ustu yngri rithöfunda Ameríku.
Hann er negri og fjalla bækur hans
og smásögur allar um negra og fé-
lagsleg vandamál þeirra Black Boy er
síðasta bók Wrights, kom út á þessu
ári. t henni lýsir hann bernsku og
æskuárum sinum af listrænu inn-
sæi og djúpum skilningi á sálarlífi
barna. Bókin er miskunnarlaus ádeila
á meðferð hvítra manna á negrum í
Suðurríkjum Bandarikjanna og er
ekki laust við að sumum gagnrýn-
endum hafi sviðið undan, þó að eng-
inn þeirra frýi höfundinum hæfileika
né efist um sannleiksgildi frásagn-
ar hans, enda var bókin kjörin bezta
bók mánaðarins, þegar hún kom út.
smiðjunni annarlega gljáandi,
ofsafengið og hættulegt útlit.
Það var liðið að hádegi og hug-
ur minn var tekinn að beinast
að miðdegisverðinum, sem eins
og venjulega var reykt kjöt og
möndlur. Þetta hafði verið
ósköp venjulegur dagur, ég
hafði ýmist verið í sendiferðum
eða staðið við að þvo gleraugu.
Ég var í sátt við heiminn, það
er að segja, í sátt við hann á
þann hátt, sem svartur dreng-
ur í Suðuríkjunum getur verið
meðal hvítra manna.
Ef til vil var það þetta til-
breytingarleysi dagsins, þessi
líking hans við alla aðra daga,
sem fyrr en varði gerði hann
frábrugðinn þeim; ef til vill
hefir hvítu mönnunum, sem
stjórnuðu vélunum, leiðst hin
andlausa, vélræna vinna og
þráð einhverja tilbreytingu. Ég
heyrði fótatak fyrir aftan mig
og leit við. Við hlið mér stóð
ungur, hvítur maður, Olin að