Úrval - 01.08.1945, Qupperneq 69

Grein þessari er œtlað að varpa
nokkru ljósi á það, sem
aimennt er kallað —
Kynþáttakenningar.
Grein úr „World Review“,
eftir S. A. Barnett.
’E'YRIR um það bii sjö hundr-
■ uð árum sat Mári við skrift-
ir í spænsku borginni Toledo.
Hann var að skrifa lýsingu á
nokkrum Evrópuþjóðum: „Til-
finningalíf þeirra er kalt og þær
ná aldrei fullum þroska. Þær
eru háar vexti og hvítar á hör-
und. En þær skortir allt and-
ríki og skapandi gáfur.“ Þjóð-
irnar sem hannáttiviðvorufor-
feður okkar. Um þessar mundir
voru hinir hörundsdökku íbúar
Norður-Afríku forustumenn í
menningu og vísindaiegri þekk-
ingu á Vesturlöndum. Þar áður
höfðu Rómverjar ráðið yfir
Evrópu. Einn þeirra, Cicero
sagði í bréfi til Atticusar:
,,Taktu þér ekki þræla frá Bret-
landi, því að þeir eru svo
heimskir og tornæmir, að þeir
eru til einskis nýtir á aþensk-
um heimilum.“
Kenningar um ólík einkenni
mannflokka hafa verið uppi á
öllum tímum. Kynþáttakenning-
ar nazista eru kunnastar þeirra
sem nú eru uppi. Samkvæmt
þeim standa hörundsdökkar
þjóðir og Gyðingar að baki öðr-
um mannflokkum, og til er norr-
ænn, a.riskur kynstofn, er Þjóð-
verjar tilheyra, sem er öllum
öðrum kynþáttum fremri. Meðal
þjóða Bandamanna er það al-
mennt álit, að þessar kenningar
séu ekki aðeins rangar, heldur
beinlínis hlægilegar. En það
eru til aðrar kenningar um kyn-
þáttamun, sem eiga, marga
fylgjendur. Margir Ameríku-
menn og Englendingar halda
því fram, að Negrar séu að
eðlisfari verr gefnir og óhæf-
ari til að lifa menningarlífi en
hvítir menn; svipaðar skoðan-
ir á Japönum hafa komið fram
að undanförnu; og jafnvel and-
úð á Gyðingum er ekki einung-
is bundin við Þýzkaland. Það er
vitanlega mjög mikilvægt að