Úrval - 01.08.1945, Síða 100

98
TJRVAL
aðferð er áhrifamikil lyftistöng
við námið.
Athyglisvert er það, að til-
raunabömin lærðu greinar-
merkjanotkun, setningu upp-
hafsstafa og aðra nauðsynlega
rittækni mikið fljótar og betur
en eftirlitsbömin.
Þá má nefna það, að almennt
álit kennaranna bendir til þess,
að vangæfum, feimnum og
ófélagslyndum börnum — sem
ætíð valda erfiðleikum í sínum
bekk — hafi fundizt sér opnast
nýir möguleikar við notkun
ritvélarinnar; en það hafi aftur
leitt til meira sjálfstrausts,
rneiri námsframfara og betri
aðlögunar að þeim, sem barnið
umgengst.
1 fáum orðum sagt: Tilraun-
in leiddi í Ijós, að ritvélin getur
komið að miklum notum við
uppeldi bama, allt frá því það
byrjar í barnagarðinum og
Ieikskólanum. Ritvélar er hægt
að hafa í hverri skólastofu.
Ein vél nægir fjórum til fimm
nemendum.
Meira en 90% kennaranna
voru þeirrar skoðunar, að félag
margra barna um sömu ritvél-
ina, þar sem hver varð að bíða
þess, að röðin kærni að sér,
„þroskaði samstarfsvilja og
gagnkvæma hjálpsemi þeirra,“
ennfremur, að samgæsla þeirra
á vélinni, bókum, blöðum og
öðru tilheyrandi, „yki persónu-
lega ábyrðartilfinningu þeirra“.
Þrír af hverjum fjórum kennur-
um létu uppi það álit, að „það
víkkaði skilnings- og áhuga-
svið barnsins," „yki trú á eigin
gefu til skipulegrar liugsunar
og framkvæmda," „veitti þjálf-
un í meðferð véla, áhalda og
efniviðar, sem kæmi að góðum
notum síðar á lífsleiðinni,“ og
veitti „meiri möguleika fyrir
þjálfun hinna beztu af eðlileg-
um hneigðum barnsins".

1 svefnvagninum.
Kona, sem lá í neðri-„koju“ í svefnvagni, gat ekki sofið fyrir
hrotum í manninum sem lá í „kojunni" uppi yfir henni. Loks
misti hún þolinmæðina, reis upp og barði í „kojubotninn" fyrir
ofan sig. Maðurinn hætti að hrjóta og kallaði: „Ég sá yður,
þegar þér komuð inn, og ég kern ekki niður!“
— Readers Digest.