Úrval - 01.12.1946, Side 85

Úrval - 01.12.1946, Side 85
THXJlÐ EKKI EIGIN EYRUM legum þrumum, mismunandi kraftmiklimi. Einu sinni var verið að gera mjög rómantíska kvikmynd og leikstjórinn var ekki ánægður með tilbúinn fossnið, sem átti að fylgja mestu ástarsenunni. Hann kvaðst heimta raunveru- legan fossnið í þetta mikilvæga skipti. — Að lokum tókst hljóðfræðingunum að gera hon- um til geðs. „Þakka yður fyrir, —- þetta var einmitt það, sem ég vildi,“ sagði hann við yfir- hljómfræðinginn. En hinn síð- amefndi sagði seinna frá leynd- armálinu. Þessi eini rétti „foss- niður“ var ekkert annað en dyn- ur í vatnssalerni! Margföldun og samfelling hljóma er meðal helztu bragða kvikmynda og útvarps. Áður fyrr, þegar leikur var látinn gerast t. d. í óveðri úti á sjó, varð einn maður að hrista þrumuþynnuna, annar að snúa stormvélinni og hinn þriðji að æsa upp „sjóinn.“ — Nú á dög- um er þetta tekið á plötu, hvert í sínu lagi, og síðan er það sett saman á eina plötu og samræmt nákvæmlega leiknum. Aðferð þessa hafa kvik- myndaframleiðendur fullkomn- að, en notkun hennar færist 83 mjög í vöxt meðal útvarps- leikstjóra. Eru þá allir hljóm- ar, sem fyrir koma í leikrit- inu, teknir upp á plötur eða stálþráð, og svo er þeim útvarp- að um leið og leiknum í ná- kvæmu samræmi við hann. — Þetta fyrirkomulag útilokar mistök. 1 útvarpsleikriti, sem ég stjórnaði, varð einu sinni þögn í 20 sekúndur, af því að einn af aðstoðarmönnunum gleymdi að gera skyldu sína, en það var að framleiða viss hljóð. Við, sem vorum í útvarpssaln- um héldum að þessar 20 sekúnd- ur ætluðu aldrei að líða. Þetta atvik sannaði enn einu sinni hin miklu áhrif þagnar- innar, enda viðurkenna sann- leikselskir hljómfræðingar, að þrátt fyrir alla snilli hljóm- fræðideildarinnar, séu áhrifa- mestu stundir ýmissa kvik- mynda einmitt þær, sem eru alveg þögular. Ekki tekur betra við þegar aukahljóð slæðast með. Einu sinni, þegar útvarpað var við- ræðum nokkurra manna, tók ég allt í einu eftir einkennilegu suði. Það virtist vera lágur nið- ur í lítilli vél. Loks uppgötvaði ég, að þetta aukahljóð kom frá einum þátttakandanum í við-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.