Úrval - 01.02.1948, Qupperneq 5

EÐLI EINVERUNNAR
3
om mér, gert hönd mína visna,
fyllt hjarta mitt skelfingu og
lostið innyflin titrandi vanmætti.
Stundum er það ekki annað
en að ský dregur fyrir sólu,
stundum bara húmbirta ágúst-
mánaðar, eða hinn augljósi, sí-
kviki ljótleiki og óhreinu dyggð-
ir Brooklyn-gatnanna, sem
blikna í þessari húmbirtu, er
dregur fram óþolandi eymd ara-
grúa vændiskvenna og almúga-
manna. Stundum er það aðeins
gróðurlaus hryllingur hrárrar
steinsteypunnar, eða ákafur
blástur miljóna véldýra, sem
þjóta um skrælþurr strætin, eða
hin sindrandi óþolinmæði á bið-
stöðvunum, eða skellandi brot-
hljóð og skarkaii gatnanna, eða
þjótandi manngrúi jarðarinnar,
sem ryður sér þindarlaust áfram
í æsandi ofsa, og er á þönum
til einskis staðar.
Svo getur það líka verið að-
eins setning, augnatillit, lát-
bragð. Kinkað er kolli í virðu-
leik á götunni, en það er eins
og hreyfingunni f ylgi þessi setn-
ing: „Þú ert einskisverður."
Eða það getur verið háðsyrði og
útskúfun gagnrýnanda í mikils-
metnu riti. Eða bréf frá konu,
þar sem sagt er, að ég sé glat-
aður og að engu orðinn; hæfi-
leikar mínir fjaraðir út, öll mín
átök óheil og gagnslaus — af
því að ég hafi yfirgefið vegu
sannleikans, draumsýn og veru-
leika, sem er á fagran hátt af
hennar heimi.
Og stundum er það minna en
þetta, — ekkert, sem ég get
þreifað á eða séð eða heyrt eða
munað með vissu. Það getur ver-
ið svo óljóst, að um sé að ræða
nokkuskonar veðuraftök sálar-
innar, kænlega slungin hungrinu
ofsanum og vonlausustu þránni,
sem ég hef þekkt í lífi mínu.
Eða hálfgleymd minning um
vetrarroða sólarlagsins á köld-
um og bleikum sunnudagskvöld-
um í Cambridge, og fölt, við-
kvæmt listamannsandlit, sem
hélt mér einu sinni í alvarleg-
um samræðum á slíku sunnu-
dagskvöldi í Cambridge, og sagði
mér, að allar æskuvonir mínar
væru aumkunarverð villuljós og
líf mitt væri unnið fyrir gýg,
og rauðbleikt ljós marzmánaðar
lék um fölt andlitið með auðn
vanmáttarins, sem á samri
stundu slökkti brunann í blóði
mínu.
Sökum þessara veðra- og ljós-
blika og kulda og háðsyrða
virðulegs, glottandi fólks, hverf-
ur öll gleði og söngur dagsins,