Úrval - 01.02.1948, Blaðsíða 75

Úrval - 01.02.1948, Blaðsíða 75
TRÚIN Á KROSSFESTAN TRÉSMIÐ 73 irm, G. G. Coulton, komst svo að orði: „Trúin á smiðinn kross- festa hefur dregið meira úr sjálfselsku mannanna en nokk- uð annað í mannlegri reynslu.“ Þetta trúaða fólk hefur aldrei verið fjölmennt á nokkurri öld, en ef umbætur hafa átt sér stað, þá eru það þessir fáu, helgir menn og spámenn, sem hafa valdið þeim. Farsæld sannkrist- inna manna laðar alltaf falska fylgjendur að í von um ábata; og jafnvel sannkristnir menn standazt ekki alltaf freistingu velgengninnar, mestu freist- ingu, sem til er. Þess vegna hef- ur kristindómurinn sínar dökku hliðar — ofstækismenn, hræsn- ara, stríð og ofsóknir. Engin skyldi neita tilveru þessara dökku hliða. Jesús spáði þeim, og jafnvel spámaðurinn Jesaja, átta öldum áður. En það stafar líka miklu ljósi af kristindómin- um; og það er þetta ljós, sem veldur því, að myrkrið sýnist svartara. Ef kenninga Krists hefði aldrei notið við, myndu styrjaldir, ofsóknir, ofstæki og hræsni allt vera talið sjálfsagt og eðlilegt. Þetta var til áður en kristnin kom til sögunnar; og ef kristindómurinn dæi út, myndi það halda áf ram óhindrað. Kristnir menn eru ekki allir sammála; þeir hafa mjög skipt- ar skoðanir. Sama máli gegnir um Búddatrúarmenn, Múham- meðstrúarmenn og guðleys- ingja. Menn eru misjafnir; það er eðli þeirra. Það væri grun- samlegt, ef allir kristnir menn væru á einu máli. Mér þykir það ákaflega grunsamlegt, hve Marxistar eru sammála í opin- berum ummælum sinum; það bendir til þess, að þau séu að- eins eftiröpun. Ef við er- erum heiðarleg, segjum við það eitt, sem okkur er sjálfum ljóst, en við erum ófullkomin og tak- mörkuð. Það er ekki hægt að setja allt Atlanzhafið í pottmál. En það kemst nógu mikið af Atlanzhafinu í pottmál, til þess að við getum greint það frá for- arvatni. Sýnishorn mitt hefur ekki verið stórt, því fer fjarri, en ætlun mín var að sýna fram á, að margir nú á dögum þekkja ekki mun á sönnu og ósönnu, og flestum stendur raun- ar á sama. Ef trúin er engin eða röng, hlýtur heimurinn að fara versnandi. Við getum gert hann betri, ekki auðveldlega, því að ekkert gott er auðvelt, en einfaldlega með því að biðja um hjálp, þar sem hjálp er að fá.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.