Úrval - 01.02.1948, Side 43

TIL VENUSAR Á 146 DÖGUM
41
firam mánuði eða meira. Einu
sinni lentum við af réttri leið
og vorum átta mánuði á leið-
inni.“
Ég finn leiðarvísir í skúffu
fyrir framan mig. Þar stendur
m. a.: „Þessi eldflaug hóf flug
sitt móti snúningsstefnu jarð-
arinnar á stundu, sem ákveðin
var nákvæmlega með tilliti til
brautar Venusar. Undir eins
og hún kom út úr gufuhvolfi
jarðarinnar jók hún hraðann
upp í 13 km á sekúndu og fór í
öfuga átt við stefnu jarðarinn-
ar á braut sinni. Þessvegna var
hraðinn raunverulega 17 km á
sekúndu í sömu stefnu og jörð-
in kringum sólina (18,5 8 =
10,5). Því meir sem eldflaugin
fjarlægist jörðina því minna
verður aðdráttarafl jarðar í
hlutfalli við aðdráttarafl sólar.
Aðdráttarafl sólarinnar heldur
jörðinni á braut sinni. Líta
verður á eldflaugina sem hvert
annað himintungl í geimnum,
Því meir sem hún f jarlægist að-
dráttaraflssvið jarðarinnar, því
meiri verður hraði hennar í átt-
ina til sólarinnar.
Eftir hériunbil 146 daga nálg-
ast eldflaugin braut Venusar
með 37,6 km hraða á sekúndu.
Hraði Venusar á leið sinni
kringum sólina er því sem næst
34,9 km á sekúndu. Þegar eld-
flaugin kemur inn í aðdráttar-
aflssvið Venusar, eykst hraði
hennar um 9,6 km á sekúndu.
Hún nálgast því Venus með ca.
13 krn hraða á sekúndu. í geimn-
um er slíkt ekki mikill hraði.
En í gufuhvolfinu mundi eld-
flaug með slíkum hraða brenna
til agna á svipstundu á sama
hátt og loftsteinar eyðast um
leið og þeir koma í gufuhvolf
jarðar.“
Allt í einu finnst mér ég vera
eins og loftbelgur, sem þrýstir
laust á reimina, er spennir mig
í sætið. Og samstundis verður
mér ljóst, að þyngdaraflsins
gætir ekki lengur, að ég er eins
og „hvert annað himintungl í
geimnum,“ án þyngdar og frjáls
í orðsins fyllstu merkingu. Ég
er sem ölvaður. Þetta er undar-
leg tilfinning! Ég þrýsti á
hnappinn á vasarafhlöðunni og
segulklossarnir grípa föstum
tökum í gólfið á klefanum.
„Sjáið héma!“
Það er sú ljóshærða; hún
bendir út um gluggann. Ég lít
út og sé þann furðulegasta tví-
mána, sem ég hef nokkru sinni
séð. Hann er svo bjartur, að ég
verð næstum að depla augun-
s