Úrval - 01.02.1948, Side 61

Úrval - 01.02.1948, Side 61
,X“ 59 um fyrir utan köstuðu daufu taliki inn um þau. Við erum langt frá borg, en ekki mjög úr þjóðbraut, og allt var hljótt þessa nótt. Allt í einu heyrði ég eitthvað hreyfast. Eitthvert dýr flaug um í herberginu okkar. I stað þess að vera hrædd var ég ó- venjulega hamingjusöm. Ég kveikti og svipti ábreiðunni um- svifalaust frá andliti systur minnar. Hún var blóðrauð í framan, en hálsinn var hvítur. Ég leit upp og sá einskonar svín á flugi. Það var magurt, svart svín og það brosti til mín og var með eins tennur og ég. AUt í einu steypti það sér of- an á háls systur minnar og tók að bíta og reka upp hræoilegt, urrandi hljóð. Systir mín vaknaði og bylti sér eins og fiskur, sem ég hafði, séð á árbakka, en hún gat ekki veinað. Þetta tók ekki langan tíma. Síðan varð ég köld og óttaslegin. Ég stökk ofan úr rúminu og þreif skúffu úr kommóðunn,i, sem stóð í horninu á móti dyr- unum. Ég hellti fötunum, sem voru í henni, á gólfið og hljóp fram og aftur og reyndi að veiða svínið í skúffuna. En það hélt sér hátt uppi, kom ekki nálægt gólfinu. Nei, það hélt áfram að berja beinóttum vængjunum í loftið, svo ég varð að elta það. Það var ekki nema um eina leið að ræða. Ég reyndi að standa á rúmteininum til fóta — ó! Ég finn enn járnteininn undir fætimun. Mér tókst að láta skúffuna hvíla á flötum Iófanum og beið þangað til glottandi svínið flaug nær mér, þá afkróaði ég það uppi við loftið. Mikið gat ég hlegið, er ég stóð þarna! Blóð var að þorna á hökunni á mér og blóð draup niður á náttfötin mín. Systir mín var svo skringileg, svo ólík því, sem hún var vön að vera. Ég gleymi ekki þeirri sjón, en nú líktist hún ekki hið minnsta hesti. Ég tók að kalla á Hönnu Lútu og hún kom strax. Ég var þreytt í handleggjunum að halda skúffunni uppi við loftið og ég varð sárfætt að standa á járnteininum. Hanna vafði allt- af handklæði um höfuð sér á kvöldin og þegar hún kom inn í herbergið skrækti hún: „Ó, guð hjálpi mér“ — og þetta var mikið í einu úr hennar munni. Mér féll það ekki vel, að hún vafði handklæði um höfuðið. 8*
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.