Úrval - 01.02.1948, Side 62

60
TjRVALi
Sárgrætilegast fyrir mig var
það, að þegar lögreglumaðurinn
kom, sagði ég honum, að ég
hefði veitt flugsvínið í skúffuna.
Hann tók mig niður með varúð,
lokaði hurðinni og glugganum,
og sjá, það var ekkert í skúff-
unni. Ég fór að gráta og hugs-
aði um það, hve miklum tíma
ég hafði eytt í að standa á rúm-
teininum og handleggir mínir
titruðu og mig verkjaði í þá.
Ég hef aldrei séð hörpuna
mína síðan þetta skeði. Mig
grunar, að systir mín hafi skor-
ið strengina, skömmu áður en
hún dó. Ég veit núna, að ég
hefði getað fengið gert við þá,
en um þær mundir kom mér
það ekki til hugar. Ég hefi ekki
fundið x ennþá. Heimurinn
virðist hafa þrengzt og það
er ekki orðið um marga staði að
ræða, þar sem ég get leitað að
því.
OO ★ CS3
Veðmál.
,,'Ég þori að veðja, að þú getur ekki skrifað rétt með tölu-
stöfum ellefu þúsund ellefu hundruð og: ellefu í fyrsta skipti,
sem þú reynir það.“ — Sudan’s Red Fez.
★ ★
Englendingur nokkur segist veðja 20 krónum við alla, sem
eiga vindlakveikjara, að ekki muni kvikna á kveikjaranum við
fyrstu tilraun. Hann segist græða á þessu að meðaltali 160
krónur á viku eða yfir 8 þúsund krónur á ári.
— Baltimore Sun.
03 ★ OO
Það bar til á golfvelli fyrir skömmu, að einn golfleikarinn
hældi sér mjög af kröftum sínum. Lítill, grannvaxinn maður
bauðst til að veðja við hann 150 krónum, að hann gæti ekið
þvi hlassi í hjólbörum, frá klúbbhúsinu út að götunni, sem sterki
maðurinn gæti ekki ekið til baka. Sá sterki var ekki seinn að
taka veðmálinu.
Hjólbörumar voru sóttar. „Jæja,“ sagði sá litli, „setztu upp í.“
— Philadelphia Evening Bulletin.