Úrval - 01.02.1948, Qupperneq 81

SKYNSEMISTRÚ
79
sem óx og dafnaði í kristnu and-
rúmslofti, hefði aldrei náð að
dafna, ef góðvild og sannleiks-
ást hefði ríkt meðal mannanua.
Menn hneigjast einkum að þeirri
trú, sem samrýmist ástríðurn
þeirra. Grimmir menn trúa á
grimman guð, og nota trú sína
sem afsökun fyrir grimmd sinni.
Það eru aðeins góðir menn, sem
trúa á góðan guð, og þeir myndu
vera góðir eigi að síður. Rök mín
fyrir því siðgæði, sem ég, ásamt
mörgum, sem eru strangtrúaðri
en ég, vil að ríki, eru sprottin
af þeirri reynslu, sem rás við-
burðanna hér í heimi hefur iátið
í té. Æ fleiri menn eiga nú orðið
erfitt með að aðhyllast hinar
hefðbundnu trúarskoðanir. Ef
þeir halda, að án þessara trúar-
skoðana sé engin skjmsamleg
ástæða til að sýna góðvild, getur
afleiðingin orðið verri en efni
standa til. Þess vegna er það
mjög mikilvægt að sýna fram á,
að ekki sé þörf á yfirnáttúrlegri
ástæðu til að gera menn góða,
og einnig að færa sönnur á, að
einungis með því að ástunda
góðvild getur mannkynið öðlast
hamingju.
•k 'k -k
Full greiðsla.
„London Evening' News“ segir eftirfarandi sögn af skatta-
málum í Englandi:
Auðugur iðjuhöldur í Leeds var skorinn upp og læknirinn
sendi honum 10 þúsund króna reikning á eftir. „Ég er ekki að
kvarta," sagði iðjuhöldurinn, „því að ég hef efni á að borga.
En er yður ljóst, að með núverandi skattafyrirkomulagi verð
ég að græða 400 þúsund krónur til þess að geta greitt yður 10
þúsund krónur.“
Læknirinn viðurkenndi, að það mundi vera rétt. Iðjuhöldurinn
hélt áfram: „Þér, sem læknir, hljótið líka að vera hátekjumað-
ur. Hve mikið haldið þér að verði eftir handa yður af þessum
10 þúsund krónum?“
Læknirinn hugsaði sig um svolitla stund og sagði svo: „Um
600 krónur."
„Með öðrum orðum," sagði iðjuhöldurinn, „til þess að borga
yður 600 krónur verð ég að græða 400 þúsund krónur. Hvað
segið þér um að jafna reikninginn með einum whiskykassa ? “
„Ég samþykki," sagði læknirinn. — UP.