Úrval - 01.02.1948, Síða 85

STAÐREYNDIR, LEYNDARDÖMUR OG SAKRAMENTI
83
kirkjunnar, sem er staðgengill
guðs, játa ég f jölda trúaratriða,
sem ég að öðrum kosti myndi
ekki játa.
Ef ég væri spurður, hvert ég
teldi aðalatriði þeirrar trúar,
sem ég hef verið að ræða um,
myndi ég svara tafarlaust:
aðalatriði hennar er það, að
hún hefur engin aðalatriði.
Engir tveir af trúbræðrum mín-
um myndu svara þessari spurn-
ingu á sama hátt (Eins og mað-
urinn í Newcastle, sem sagðist
hafa tekið rómversk-kaþólska
trú vegna þess, að það væri eini
trúflokkurinn, sem byði manni
ekki sálmabók, þegar maður
kæmi í kirkju). Eða ef ég væri
spurður, hvern ég teldi helzta
ávinning minn af trúnni, þá
yrði ég leiðinlegur og segði, að
um slíkt væri ekki að ræða.
Trúin er ekki til þess ætluð að
gera fólk sælt, þegar því líður
illa, eða hugdjarft, þegar það
brestur kjark, enda þótt hún
geti haft þessi áhrif og mörg
önnur. En það er ekkert aðal-
atriði, að við hljótum ánægju
vegna trúarinnar. Aðalatriðið
er það, að okkur ber að tilbiðja
guð, og við trúum því, að hann
vilji láta tilbiðja sig á þennan
hátt. Þessvegna verðum við að
halda tilbeiðslunni áfram, enda
þótt við virðumst ekki hljóta
neinn ávinning af því; biðja
þeim mun heitar, ef okkur virð-
ist enginn svara bænum okkar.
En ef ég verð að gera grein
fyrir þeim trúaratriðum, sem
ég legg mesta áherzlu á, ekki
af því að það sé auðvelt að trúa
þeim, heldur vegna hins, að þau
eru þess verð, þá skal ég nefna
þrjú. Trú mín er trú staðreynd-
anna; ég segi ekki „trú sann-
leikans," því að önnur trúar-
brögð telja sig vera það. En
þegar þú ferð að spyrja, þá er
svarað: „Það er til margskonar
sannleikur, ekki satt?“ Ég vil
að trú mín byggist á staðreynd-
um, á atburðum, sem hafa gerzt,
engu síður en orustan hjá Wat-
erloo.
Og einnig trú leyndardóm-
anna. Ef guð ætlar að opinber-
ast mönnum, virðist mér það
rétt og eðlilegt, að hann skýri
okkur frá ýmsu því, sem við
getum ekki komizt að af sjálfs-
dáðum, eins og að guð sé þríeinn,
eða að brauðið og vínið breytizt
í raun og veru í líkama og blóð
Krists í hinni heilögu kvöldmál-
tíð. Þessir leyndardómar eru
ekki mótsagnir; við greinum þá
óljóst í hugarfylgsnum okkar;