Úrval - 01.02.1948, Side 106

104
ÚRVAL
þeir kæmu hingað og sæu þessi
dýrindis gólfteppi og þennan
ljúffenga mat, myndu þeir
kannske misskilja það. Þeir yrðu
kannske óánægðir!"
Þingmaðurinn hafði boðið mér
til miðdegisverðar til þess að
leita aðstoðar minnar við að út-
vega hjólbarða á Packardbílinn
sinn — „litla bílinn minn,“ sagði
hann afsakandi. „Þér getið
hvort sem er ekki ætlast til að
ég fari í strætisvögnunum, sem
eru fullir af þessum sóðalýð,“
bætti hann við.
Múhammeð mundi verða það
mikið undrunarefni, ef honum
væri sagt, að hann hefði pólitísk
réttindi. Hann kýs að vísu öðru
hvoru, satt er það; en hann kýs
samkvæmt valdboði landsdrott-
ins síns eða hreppstjóra þorps-
ins, sem sennilega eru í kjöri,
annar eða báðir. Ef hann sýnir
minnstu tilhneigingu til sjálf-
stæðis — sem er næsta ólíklegt,
því að hin litlu kynni hans af
stjórnarvöldum landsins eru
ekki til annars fallin en vekja
tortryggni hans — verður hann
sennilega lúbarinn á leiðinni
heim af kjörstað.
I stórborgunum, þar sem ekki
er eins auðvelí að smala fólk-
inu saman á vörubílum, eru mút-
ur og hótanir óspart notað, og
geta afleiðingarnar orðið næsta
óvæntar: í kosningunum í hafn-
arborginni Basra í írak skeði
það nýverið, að frambjóðend-
urnir, sem voru tveir, fengu hvor
um sig fleiri atkvæði en voru á
kjörskrá!
Múhammeð er, í krafti hinna
fjölmennu nafnbræðra sinna,
voldugt afl til góðs eða ills. Sem
stendur er hann verkfæri í hönd-
um þeirra, sem stjórna honum.
Þeir eiga landið, sem hann geng-
ur á, tötrana utan á honum,
jafnvel hugsanirnar í kollinum á
honum. En það má greina merki
þess, að hann sé að rumska.
Kynni hans af hernámsliðinu,
fjölgun útvarpstækja í veitinga-
húsum þorpanna og hinar miklu
framkvæmdir Gyðinga í Palest-
ínu: allt þetta er smátt og
smátt að opna augu Múham-
meðs eftir margra alda svefn.
Eða svo notuð séu orð Jamali
frá Irak á þingi SÞ: „Sumt fólk
hefur verið í hlekkjum í fimm-
tíu ár. Það á ekki að halda því
í hlekkjum stundinni lengur. Það
er skylda Sameinuðu þjóðanna
að sjá um að frelsi ríki og und-
irokun víki.“ Ég hef séð þetta
fólk í hlekkjum, og get því ekki
annað en tekið undir þessi orð.