Úrval - 01.08.1955, Side 94

Úrval - 01.08.1955, Side 94
KONUNGUR FJALLANNA EG er f jallabúi, af kyni Sérpa. Heimkynni þjóðar minnar er í Himalajafjöllum. Hamingj- an hefur verið mér hliðholl. Ég átti mér eina ósk, og sú ósk hefur rætzt; slíkt kemur ekki oft fyrir í lífi mannanna. Heit- asta ósk mín var að klífa fjall- ið Everest eða Chomolungma, eins og það heitir á tungu feðra minna — að standa á hæsta tindi jarðarinnar. Loks í sjö- undu tilrauninni tókst mér þetta. „Tuji che“, eins og við segjum á okkar tungu. „Ég er þakklátur.“ Ég tileinka Chomo- lungma þessa frásögn mína, f jallinu, sem ég á allt að þakka. Ég fæddist í Solo Khumbu í Nepal, sennilega árið 1914. (Sér- par hafa ekkert ritmál og því engar ritaðar heimildir). Ég hef hvorki lært að lesa né skrifa neitt tungumál, enda þótt ég geti talað mörg nú orðið. En útþrá hefur verið mér í blóð borin. Meðan ég var á bernskuskeiði, fóru Englendingar að ráða Sérpa sem burðarmenn í leið- öngrum sínum í Himalajafjöll- um. Brátt voru landar mínir við- urkenndir sem beztu f jallgöngu- menn heimsins, og þeim titli hafa þeir haldið síðan. En Sérpi þýðir ekki burðarmaður, eins og svo margir halda. Sérpar eru sérstakur þjóðflokkur af mong- ólskum uppruna, um 100 þús. talsins. Margir Sérpar tóku þátt í leið- öngrunum árin 1921, 1922 og 1924. Þegar þeir komu aftur heim, sögðu þeir miklar furðu- sögur af hvítu mönnunum, sem voru í svo stórum skóm og klæddust svo einkennilegum fötum, og hugðust klifra upp til himna. Everest, Everest — þeir töluðu allir um Everest — og það var í fyrsta skipti sem ég heyrði þetta nafn. „Hvað er Everest?" spurði ég. „Það er sama og Chomolungma,“ svör- uðu þeir. „Útlendingarnir segja að það sé hæsta fjall í heimi.“ Það er sagt, að Chomolungma þýði „Móðir heimsins“. En þeg- ar ég var drengur og horfði á fjallið, sem gnæfði við himinn tæpa dagleið frá heimili mínu, þá þýddi Chomolungma „Fjall- ið, sem enginn fugl getur flogið yfir“. Þetta sögðu allar Sérpa- mæður börnum sínum — og þetta sagði móðir mín mér. Ég var ellefta barnið af þrett- án, sem foreldrar mínir áttu, og aðalstarf mitt á bernskuár- unum var að gæta jakuxahjarð-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.