Úrval - 01.02.1956, Blaðsíða 77

BÖRN 20. ALDARINNAR ERU 200.000 ÁRA GÖMUL
manndýrinu og að við skulum
öll þurfa að byrja frá grunni.
Ef „félagsleg arfleifð11 okkar
hefði haft áhrif — þótt ekki
hefði verið nema að litlu leyti
—- á líffræðilega arfleifð okk-
ar, mundi þróun menningarinn-
ar auðvitað hafa orðið miklu
hraðari. En eigi að síður hefur
þessi óumbreytanleiki manns-
ins sínar björtu hliðar. Hann er
honum vernd gegn afturför,
trygging gegn því að utanað-
komandi öfl spilli honum.
Hvað sem við gerum og hvað
sem við verðum eða virðumst
ætla að verða, geymum við allt-
af innra með okkur fjársjóð,
sem aldrei verður skertur og
alls má vænta af. Á æviskeiði
einnar kynslóðar er t. d. hægt
að gerbreyta þjóð með bættri
menntun. Já, því meira sem
maður hugsar um það, því sann-
færðari verður maður um að það
sé sannarlega mikil blessun, að
mannkynið skuli í innsta kjarna
sínum vera óumbreytanlegt: í
því er fólginn sá tvöfaldi ávinn-
ingur, að jafnframt því sem við
getum vaxið að þroska í krafti
menningararfleifðar, varðveit-
um við hina eilífu æsku holds-
ins.
Þó að menningin gegn-
sýri ekki, ef svo mætti segja,
litninga og erfðastofna kyn-
þáttarins, tegundarinnar, verð-
um við þá ekki að viðurkenna,
að afkomendur einstaklings
verði fyrir áhrifum af því lífi
sem hann hefur lifað í því um-
hverfi sem tilviljunin skóp hon-
um? Er ekki augljóst, að veik-
indi, elli eða slit föður eða móð-
ur hljóta að hafa áhrif á af-
kvæmið? Það er t. d. vitað, að
börn ofdrykkjumanna þjást oft
af starfrænni truflun líffæra.
Þótt ekki sé um að ræða breyt-
ingu í erfðastofnum eða litn-
ingum eða arftekna áunna eigin-
leika, er þetta staðreynd, sem
ekki verður gengið framhjá.
J. R.: Spurningin um áhrif
ofdrykkju á afkvæmi er mjög
margþætt og hvergi nærri full-
skýrð. Það er hvergi nærri
fullsannað að afkvæmi of-
drykkjumanna verði alltaf lík-
amlega veikluð. I þessu sam-
bandi hafa ótal tilraunir verið
gerðar á músum, marsvínum,
kanínum og kjúklingum, en
árangurinn hefur alltaf verið
vafasamur.
Á hinn bóginn er víst, að ef
barnshafandi kona neytir á-
fengis, hefur það, eins og all-
ar aðrar eiturtegundir, bein
áhrif á fóstrið og veldur
skemmdum á því — en það er
ekki hægt að tala um erfðir í
því sambandi. Og þó að hægt
væri að sanna, að ofdrykkja
föður væri skaðleg afkvæmi
hans, væri þar ekki um að ræða
arfgengi áunnins eiginleika,
heldur bein áhrif áfengisins á
kynfrumur hans. Samkvæmt
fyrri skilgreiningu verður eigin-
leiki áunninn við erfðir fyrst af
öllu að láta sín getið í líkaman-
um og flytjast síðan þaðan yfir