Úrval - 01.02.1956, Qupperneq 89

GRETA GARBO
8 T
ina og gat komið því svo fyrir, að
hún fékk að afgreiða þá. Hún spurði
aðra leikkonuna, hvernig hún ætti
að fara að því að komast að hjá
Petsehler. Leikkonan sagði, að eina
ráðið væri að snúa sér beint til kvik-
myndastjórans, en Greta hafði ekki
kjark í sér til þess. En síðar um
daginn hringdi hún í Petschler og
lofaði hann að veita henni áheyrn.
Petschler varð þegar hrifinn af
fegurð hennar og framkomu og bauð
henni hlutverk í gamanleik, sem hann
hafði í undirbúningi. Greta tók boð-
inu, hraðaði sér aftur til PUB og
sagði upp stöðu sinni. Á vinnukorti
hennar var reitur þar sem stendur:
„Ástæða fyrir uppsögn". Samkvæmt
vinnukortinu var ástæðan fyrir upp-
scgn Gretu sú ein, að hún ætlaði að
fara að leika í kvikmyndum.
I konunglega leikskólanum.
Fyrsta hlutværk Gretu var að leika
fegurðardis á baðströnd í myndinni
Pétur flakkari. Petschler var bæði
höfundur og stjórnandi myndarinnar
og lék tvö aðaihlutverkin í henni.
Þessi mynd var af miklurn vanefn-
um gerð og lítið í hana borið.
Þegar töku þessarar kvikmyndar
var lokið, var Greta á lausum kili.
Það kom í ljós, að Petschler hafði
ekki fleiri myndir 1 undirbúningi í
bráð. Greta leitaði til Rings, en hann
hafði ekkert handa henni að gera.
Hún talaði við marga kvikmynda-
framleiðendur, en það var sama hljóð-
ið í þeim. Með hverjum deginum uxu
líkurnar fyrir því, að hún yrði að
hverfa aftur til fyrra starfs síns.
Seinna um sumarið hitti Greta
Petschler af tilviljun á götu. Þau
tóku tal saman og Greta sagði hon-
um frá óförum sínum. Petschler kvað
það skoðun sína, að hún hefði með-
fædda leikarahæfileika, en skorti æf-
ingu. Hann ráðlagði henni að sækja
um inngöngu í Konunglega leikskól-
ann og bauðst til að tala máli
hennar við vin sinn, Frans Envvall,
sem hafði áður verið skólastjóri leik-
skólans, en hafði nú með höndum
leiklistárkennslu og var í miklu áiiti.
Þegar Greta fór á fund Enwalls,
tók hann henni að vísu alúðlega, en
kvaðst ekki geta tekið að sér að
kenna henni sökum heilsubrests og
mikilla anna. En hann kynnti hana
Signýju dóttur sinni, sem féllst á
að búa hana undir prófið við leik-
skóiann.
Dómnefndin, sem dæmir um hæfni
umsækjenda, kemur saman einu sinni
á ári. Umsækjendur verða að leika
þrjú atriði, úr leikritum, sem þeir
velja sjálfir, og má hvert atriði ekki
standa yfir nema í fimm mínútur.
Dómnefndin kemur jafnan saman i
ágúst, og þar sem nú var komið
fram í júlí, hafði Greta ekki fullan
mánuð til undirbúningsins.
Fyrsta atriðið, sem Greta valdi,
var úr leikritinu Dununc/en eftir Sel-
mu Lagerlöf, annað úr Madame
Sans-Géne eftir Sardou, og þriðja
úr Fruen fra Iiavet eftir Ibsen.
Greta hafði aldrei leikið á leik-
sviði, þegar hún gekk undir prófið
í Konunglega leikskólanum, ásamt
fjölda annarra umsækjenda. Meðan
hún beið eftir því að röðin kæmi
að henni, var hún svo taugaóstyrk,