Úrval - 01.02.1956, Side 93

GRETA GARBO
91
tegundar, sem nefnd hefur við femme
fatale. Það kveður lítið að leik henn-
ar í myndinni, nema í einu atriði,
þegar hún og söguhetjan eru að
flýja á hestasleða yfir ísilagt vatn
og úlfahópur er á hælum þeirra -—
„úlfarnir" voru raunar þýzkir lög-
regluhundar, en Stiller hafði bund-
ið hárbrúsk á skott þeirra og þyngt
þau með blýi — til þess að þeir
færu ekki að gera þann óskunda að
dingla rófunni. Meðan á eltingaleikn-
um stendur, lætur Greta í ljós ótta
sinn með því að ranghvolfa í sér
augunum, andvarpa þungan og
hrópa „Vargar! Vargar!“ um leið og
hún rétti út handlegginn og bendir
á úlfastóðið.
Samkvæmt tilmælum Stillers hafði
Greta haldið áfram námi í leik-
skólanum jafnframt þvi sem hún
lék í Gösta Berlings Saga. Þegar
hennar var ekki þörf í kvikmynda-
verinu, stundaði hún nám sitt í
skólanum. Eftir frumsýningu Gösta
Berlings Saga í Stokkhólmi, fór
Stiller að undirbúa þýzka útgáfu
myndarinnar. Eftir miklar samninga-
umleitanir tókst honum að selja
þýzka sýningarréttinn fyrir 100 þús-
und mörk, en það var mikið fé á
þeim tímum. Kaupandi sýningarrétt-
arins var þýzka kvikmyndafélagið
Trianon, sem hafði aðsetur i Berlín.
Forseti félagsins, David Schratter,
hélt til Stokkhólms til þess að und-
irrita samninginn, en þá krafðist
Stiller þess, að félagið greiddi allan
kostnað í sambandi við för hans og
Gretu á frumsýninguna í Berlín.
Stiller sagði að hún þyrfti að fá
ný föt til fararinnar og stakk upp
á að Trianon greiddi strax í þ\l
skyni fimm þúsund sænskar krón-
ur. Schratter féllst á þetta og önnur
skilyrði, sem Stiller setti á síðustu
stundu.
Snemma i september 1924 fóru
þau Greta Garbo og Stiller til Berlín-
ar. Myndinni var tekið mjög vel. Þýzk-
ir kvikmyndagagnrýnendur lýstu
k\ ikmyndinni Gösta Berlings Saga
á þann'veg, að hún væri meistara-
verk og hámark kvikmyndalistar-
innar í heiminum.
Félagið, sem sýndi myndina, hafði
gert ráð fyrir að fá útlagðan kostn-
að endurgreiddan á þrem vikum, en
myndin var búin að borga sig á viku.
Þjóðverjarnir voru svo ánægðir með
þennan góða árangur, að þeir sím-
uðu til Stillers, sem var kominn aft-
ur til Stokkhólms með Gretu, og
báðu hann að gera aðra mynd fyrir
þá. Þegar Stiller hafði gert samn-
ing, sem tryggði honum 150 þúsund
mörk fyrir að stjórna töku mynd-
arinnar, gerði hann þá kröfu, að
Greta yrði líka ráðin hjá félaginu,
þvi að hann kvaðst vera bundinn
samningi við hana. Schratter féllst
á þetta. Greta Garbo var ráðin í
fimm ár og skyldi hún hafa fimm
hundruð mörk í byrjunarlaun. Stiller
kvaðst líka vera samningsbundinn
við sænska leikarann Einar Hanson,
og Schratter féllst einnig á að ráða
hann.
Síðan var tekið að semja um
myndina sjálfa. Forráðamenn Trian-
on vildu kvikmynda þýzka, róman-
tízka ástarsögu, en Stiller var á öðru
máli. Meðan verið var að kvikmynda
Gösta Berlings Saga, hafði Stiller