Úrval - 01.10.1958, Blaðsíða 63

Úrval - 01.10.1958, Blaðsíða 63
ÚRVAL framlengja megi lögmálið aftur fyrir upphaf lífsins og spyrja hvort það hljóti ekki að hafa verið þróun sem breytti lífvana sameindum í lifandi einfrumung. Meðan líffræðingar hafa unn- ið að því að sannprófa kenn- inguna um þróun lífsins, hafa efnafræðingar, lífefnafræðingar og jarðvegsfræðingar ekki verið aðgerðarlausir. Allt frá því að að Berthelot efnatengdi fyrstu lífrænu efnasamböndin, eins og þau sem finnast í lifandi ver- um, úr ólífrænum sameindum, hefur mönnum verið ljóst, að lifandi verur eru gerðar úr sömu frumefnum og eru í hinum ólíf- ræna heimi. En í lífverunum eru þessi frumefni tengd sam- an í geysistórar og margbrotn- ar sameindir, og hin stóra spurning er hvort slík efnasam- bönd hafi getað myndast við þau skilyrði sem ríktu á jörðinni þegar hún var ung. Með öðrum orðum: hvort þau hafa getað orðið til á ,,náttúrlegan“ hátt. Menn hafa komizt að raun um að þegar einföld efni eins og vetni, ammoníak, methan og koltvísýringur eru látin verða fyrir útfjólubláum geislum og rafmagni myndast úr þeim amínósýrur og þær eru einmitt forstig próteina eða eggjahvítu- efna. Sykur hefur einnig verið framleiddur með efnatengingu, og vitað er um sameindir sem eru gæddar þeim hæfileika að geta látið sér vaxa nýja hluti sem þær hafa misst og aðrar, ÞRÖUNARKENNINGIN 100 ÁRA eins og t. d. kjarnasýrur, geta verið einskonar mót fyrir mynd- un sameinda í sömu mynd og þær sjálfar. Það er því hægt að draga upp mynd af þróunarstigum sam- eindanna. Fyrst myndast marg- brotnar sameindir í frumhöf- um jarðarinnar fyrir áhrif frá sólarorkunni; næst myndast sameindir sem geta myndað sína líka fyrir örvandi áhrif frá hvötum og efnakljúfum; þar næst myndast sameindarkerfi með hæfileika til að mynda sína líka, og loks myndast svo utan um þessi sameindakerfi himnur sem halda þeim saman og höfum við þá hina lifandi frumu. Enn sem komið er er þetta lít- ið annað en víðtæk rannsóknar- áætlun; en reglusemi á öllu sem menn hafa til þessa uppgötvað í alheiminum styrkir vísinda- mennina í þeirri trú að þegar tvö hundruð ára afmæli þróun- arkenningarinnar verður haldið hátíðlegt muni fengin nægileg vitneskja til þess að staðfesta þessa tilgátu. Ef við snúum okkur nú að hinum enda þróunarinnar, mæta okkur þau vandamál sem snerta manninn, skynsemi hans og á- lyktunarhæfileika, hæfileikann til að skiptast á reynslu fyrir milligöngu hins talaða orðs, minnisgeymd liðinnar reynslu og siðgæðisvitund hans, m. ö. o. allt það sem skilur hann frá öðrum dýrum. Með hliðsjón af því að maður- 61
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.