Úrval - 01.10.1958, Blaðsíða 105

Úrval - 01.10.1958, Blaðsíða 105
ÁST OG GRÓÐUR ÚRVAL gekk burtu. Honum fannst það ekk- ert einkennileg't þó að hún byði hon- um ekki góða nótt. En hann bauð sjálfur góða nótt, og bætti við, þakka þér fyrir, þegar hún var komin spölkorn í burtu. Seinna reikaði hann um garðinn og andaði að sér sterkum ilmi tó- baksblómsins. Himinninn var alsett- ur stjömum. Einhversstaðar í skóg- inum heyrðist i uglu. Hann gekk fram og aftur um garðinn og var hugsi. Hann hugsaði um stúlkuna, gula kjólinn, brúna handleggina með löngu, svörtu hönzkunum, litla herbergið, langt, óviðjafnanlegt sum- arið, og hvernig hann mundi nú að lokum verða frjáls. Einkennilegt, að hans eigin lykill, í hans eigin hliði, á hans eigin landareign, þetta vor- kvöld, skyldi verða upphafið á þessu öllu. Þegar hann fór upp að hátta, heyrðist honum Kordelía vera að gráta í herberginu sínu. En hann var ekki viss; og hann aðgætti það ekki nánar. Konur grétu út af öllu mögulegu, stundum sér til skemmt- unar; en oftast vissi maður ekki um ástæðuna. 7. Þegar hann ók um landareignina kvöldið eftir, var enn mjög heitt og það logaði enn í mónum, og grá- brúnar reykjaslæður lágu yfir land- inu. Hann kom til hússins heldur fyrr en venjulega, og þegar hann kom upp í herbergið, var stúlkan ekki þar. Hann varð gripinn örvæntjngu. Hann fann enn einu sinni hinn nagandi sársauka, þegar honum datt í hug, að hún mundi svíkja hann. Hann sat stundarkom á legu- bekknum og reyndi að biða eftir henni. Það var óþolandi hiti í her- bergiskytrunni og hann kófsvitnaði. Það var angistarsviti, sem magnaðist við sólarhitann; og eftir tíu mínútur gat hann ekki þolað við lengur. Hann fór ofan stigann, gekk gegn- um autt húsið og út í garðinn til þess að svipast um eftir henni. Hann gekk einu sinni kringum húsið, nam svo staðar og horfði árangurs- laust niður eftir skógargötunni, framhjá skálarústunum og sölnuðu kastaníulaufinu, sem lá í hrönnum á stígnum. „Herra?“ sagði einhver. „Afsak- ið, herra." Hann leit við og sá sér til sárrar gremju að Medhurst kom labbandi fram hjá herskálunum og bar hönd- ina upp að húfunni. „Hvað vilt þú mér,“ sagði hann. „Hvernig vissir þú að ég var hér?“ „Ég sá bílinn, herra.“ „Hvað ert þú að læðupokast hérna kringum húsið?“ „Ég þurfti að tala við yður, herra," sagði Medhurst. „Það er út af vatn- inu.“ Almáttugur, hugsaði hann með sér, er það vatnið enn. Alltaf vatnið. Hann minntist sóðalega kofans og óhreina barnsins með viðbjóði og gremju. Þó að þau fengju vatn, þá mundu þau, fjandinn hafi það, alls ekki vita til hvers ætti að nota það. „Jæja, hvað er það með vatnið? Hafið þið notað það nokkuð nýlega?" „Nei, herra, sagði Medhurst. „Við 103
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.