Úrval - 01.10.1958, Blaðsíða 84

Úrval - 01.10.1958, Blaðsíða 84
ÚRVAL, ÁST OG GRÓÐUR „Vertu ekki svona hryssingsleg'ur við barnið,“ sagði konan hans. „Ég er ekkert hryssingslegur," sagði hann, enda þótt honum væri Ijóst að það voru ósannindi. Hann gekk út um opnar dyrnar og út í garðinn og smellti glasinu á borðið um leið og hann fór framhjá. Það beið maður hjá hliðinu við sumarhúsið, og um leið og hliðið opnaðist sagði hann hátt: „Medhurst. Hvaða erindi átt þú við mig?“ „Ég er búinn að tala við Fawcett, herra.“ „Ég er að borða. Hvernig í fjand- anum stendur á því að ég skuli þurfa að fara út til þess að hlusta á einhverja þvælu um Fawcett?" „Fawcett sagðist hafa minnzt sjö eða átta sinnum á húsið við yður, herra." „Ekki man ég eftir því.“ „Allir vita að þér eruð dálítið gleyminn, herra, og ég er næstum viss um að þér hafið gleymt því.“ „Gleyminn ? Gleyminn ? “ „Þér eruð oft fjarverandi, herra. Þér eruð fjarverandi og vitið ekki hvað er að gerast hér.“ „Hvað er að gerast? Segið mér frá því.“ „Jæja þá, herra“, sagði Medhurst. „Jæja —“ „Jæja hvað?“ „Það er margt skrafað, herra. Það er talsverður hiti í mönnum.“ „Og út af hverju ?“ „Hinu og þessu", sagði Medhurst. „Hinu og þessu". Hann fann hvernig hjartað tók að hamast í brjósti hans við tilhugs- unina um hina vaxandi illgirni og nöldur umhverfis hann, við vitundina um ólöghlýðnina og upplausnina. Það var enginn efi á því, að hérna voru bölvaðir bolsarnir að verki. Það var ekki lengur eins og í gamla daga, þegar fólk var dyggðugt og löghlýðið og hélt tryggð við húsbónda sinn. Nú voru sífelldar vinnudeilur, ó- ánægja og órói. Hann ætlaði að fara að ræða dálítið um þetta, þegar Medhurst sagði: „Það er ekki meiningin að tefja yður frá matborðinu, herra. En mig langaði til að spyrja yður einnax spurningar." „Hvað er það?“ „Viljið þér koma og líta á kofann á morgun? Ég hugsa að þér hafið aldrei komið þangað niðureftir —“ „Jæja þá," sagði hann. „Ég skai koma." „Ágætt, herra. Þér komið þá nið- ureftir." Hann opnaði hliðið, gekk út um það og staðnæmdist fyrir utan. „Um sexleytið? þá verð ég kominn heim úr vinnunni og verð búinn að þvo mér." Það var ekki fyrr en Medhurst var kominn tuttugu eða þrjátíu skref í burtu að hann mundi eftir því, að hann gat ekki komið á þess- um tíma. Hann minntist stúlkunnar með gula klútinn með unaðslegri eftirvæntingu; og að þau ætluðu að skoða húsið saman á morgun. En þegar hann var kominn aftur inn, heyrði hann að bíl var ekið á brott. Það urgaði í gírum á hljóðum veg- inum, og hann vissi, að konan hans var farin, allt of fljótt, áður en hann gat talað meira við hana, Það var 82
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.